Berlin’deki Steglitzer Strasse merkezli Alman-İsrail Toplulukları Birliği (DIGB), Bnei-Briss-Orden Almanya Büyük Locası ile birlikte, 1907’de Alman emperyal çiftinin gümüş evlilik yıldönümlerini kurmak için bir fırsat olarak değerlendirdi. Beelitz/Mark’ta “aptal ama eğitimli çocuklar” için bir ev inşa edilecek. Bu amaçla oluşturulan yeni vakfa Wilhelm Auguste Victoria Vakfı adı verildi.
Kurum, 1933 yılına kadar Almanya’da zihinsel ve bedensel engelli Yahudi çocukları kabul eden, eğitim veren ve tedavi edici çalışmalarla çalışma hayatına hazırlayan tek Yahudi kurumuydu. Enstitünün kurulması sadece bir “insanlık görevi” olarak ilan edilmedi, “Alman Yahudiliğinin onuru” da konuşuldu.
Tesla’dan çok önce: Grünheide’deki “Polis Köpeği Akademisi”
Beelitz şehri, DIGB ve Grand Lodge’un mülkü haline gelen mülkü bu amaçla bağışladı. 120.000 marklık yeni bina ve tesisin maliyeti çeşitli Yahudi toplulukları, Loca ve özel bağışçılar tarafından karşılandı. DIGB ve Grand Lodge, genellikle “her iki cinsiyetten zihinsel engelli küçük çocukların bakımı ve eğitimi” ile ilgilenen evi yönetmek için “Zihinsel Engelli Çocuklar için İsrail Eğitim Kurumu Wilhelm-Auguste-Victoria-Foundation in Beelitz eV” derneğini kurdu. özel bir evde” görevini belirlemişti. Kulüp, mülkü ve evi iki sahipten sembolik olarak kiraladı.
öğretmen Selly BacakÖzel
O zamanlar sadece 26 yaşındaki öğretmen Sally’ye (aslında Samuel) liderlik teklif edildi. Sally Bein, 6 Kasım 1881’de Hohensalza’da doğdu. Babası Leib Bein bir terzi, annesi Johanna, kızlık soyadı Baer, bir ev hanımıydı. 1902’den 1906’ya kadar Sally, Berlin’deki Yahudi öğretmen yetiştirme kolejinde okudu ve sınavlarını halk ve sağır-dilsiz öğretmen olarak tamamladı. Daha sonra Berlin-Weißensee’deki İsrail Sağırlar ve Dilsizler Enstitüsü’nde öğretmen olarak çalıştı. 14 Eylül 1908’de Sally, 15 Ağustos 1883’te Marburg/Lahn bölgesindeki Holzhausen’de doğan Rebeka Löwenstein ile evlendi ve her ikisi de Beelitz’de evli bir çift olarak göreve başladı.
Bein çiftinin Hanne Lotte ve Lisa Karola adlarında iki kızı oldu. Hanne Lotte, 9 Haziran 1910’da Beelitz’de doğdu. Berlin’deki Friedrich-Wilhelms-Üniversitesi Felsefe Fakültesi’nde gazetecilik ve tiyatro çalışmaları okudu. 1937’de İngiltere’ye göç etti, doktor Dr. Siegfried Neu ve onunla birlikte İngiliz Hindistan’a göç etti. 1947’de çift İngiltere’ye döndü. Siegfried, 1964’te İngiltere’de öldü. Hanne Lotte’nin sonraki kaderi hakkında hiçbir şey bilinmiyor.
Lisa Karola, 28 Mayıs 1916’da Beelitz’de doğdu. Ailesi gibi o da öğretmen oldu.
Küçük sınıflar ve farklılaştırılmış destek
Sally Bein’in eylemleri, “hasta” Yahudi çocuğa karşı güçlü sevgi ve şefkat duygularıyla belirlendi. Beelitz yardımcı okulunun kurulmasıyla, “zihinsel olarak zayıf” çocuklara “zihinsel olarak mümkün olduğu kadar, onlara pratik beceriler kazandırmak ve onlara ahlaki ve dini eğitim vermek” için verilme olasılığını gördü. 5 Eylül 1908’de Potsdam Kilise ve Okul İşleri Departmanı, her iki cinsiyetten 20 çocuk için ev ve okul operasyonlarını onayladı. İlk çocuklar 20 Ekim’de yeni eve kabul edildi. 25 Ekim 1908, İsrail Eğitim Kurumu’nun resmi kuruluş günüydü ve Kasım ayı başlarında dersler başladı.
Bein için, tesisinde yalnızca karma eğitim yolunun izlenebileceğine şüphe yoktu. Dersler genellikle 08:00-12:15 saatleri arasında 40 dakikalık dersler şeklinde yapılmıştır. Cumartesi okul boştu. Çocukların derse konsantre olmalarını kolaylaştırmak, öğretmen ve sınıf arkadaşlarıyla sürekli iletişim halinde olabilmeleri için sıralar kapalı bir daire şeklinde kurulmuştur. Bein ayrıca açık hava okulu hareketinin deneyimlerinden de yararlandı.
İktidar mimarisi: Hitler’in “dünya başkenti” çılgınlığının Berlin’deki izleri
Birkaç istisna dışında altı ila on dört yaşları arasında kabul edilen çocuklar sadece “aptal” değil, çoğu zaman fiziksel engelleri de vardı. Bazıları “doğru” konuşmakta ve ifade etmekte güçlük çekiyordu. Ancak işitme güçlüğü çeken veya neredeyse sağır olan çocuklar da vardı.
Belirli bir sınıfa yerleştirilmesini çocuğun yaşı değil, belirli fiziksel gereksinimleri belirlediği için, iki yıllık aşamalarda uzun vadede bireysel farklılıklar dikkate alınabilir. Bireysel konularda farklılaşmalar yapılmıştır. Sınıflar kasıtlı olarak küçük tutulduğu için, Bein’in dersleri “kelimenin tam anlamıyla bireysel dersler” olarak tanımlaması için tam bir gerekçesi vardı.
rebeka lowensteinÖzel
Eğitim kurumu kasıtlı olarak “İsrailli” adını benimsemişti. Din eğitimine büyük önem verilirdi ve ev Yahudi geleneklerine göre yönetilirdi. Din (yalnızca üst sınıflarda), İncil tarihi ve İbranice konuları, ritüel olarak eve götürülmeleriyle bağlantılı olarak, Yahudilik eğitiminde bir birimi temsil ediyordu.
Nazi döneminde duruşmayı göster: Genç bir Yahudi, Hitler ve Goebbels’i nasıl kandırdı?
Daha büyük çocuklar ıslahevinde düzenlenen ayinlerde aktif rol aldılar. Örneğin Bein, öğrencilerden birinin düzenlediği Şabat ayini için bir tür “çocuk vaazı” sunmuştu. Seçilen konular çocukların yakın sosyal çevrelerinden gelmektedir. Burada da Sally Bein’in din eğitimiyle bağlantılı olarak bağımsız sosyal duygu ve eylemi harekete geçirme konusundaki başarılı girişimiydi.
El işi, pratik aktivite önemli bir rol oynadı. Beelitz kurumu, öğrencilerini mümkün olduğunca gelecekteki bir kariyer seçimine hazırlamak istiyordu. ‘İğne işi’ konusu, bir şeyin ‘el işi’ olmasıyla doğrudan ilgiliydi. Ciltçilik eğitiminin yanı sıra marangozluk, terzilik, ayakkabıcılık ve sepetçilik de yapılıyordu. Beelitz ustaları çoğunlukla öğretmen olarak hareket ettiler. Bu dersler için ayrı atölye odaları mevcuttu.
Birçok ülkeden ziyaretçi geldi
Bazı durumlarda, Beelitz eğitim kurumundaki öğrencilere, serbest kaldıktan sonra bir kamu topluluğuna veya yardımcı okula kaydedilebilecekleri şekilde destek verildi. Diğerleri daha sonra bir ticaret öğrendi. Araştırmam, 1908 ve 1942 yılları arasında yaklaşık 350 çocuğun Beelitz’deki kurumdan geçtiğini gösterdi. Beelitz evi, Almanya dışında da büyük ilgi gördü. Ziyaretçiler, günlük çocuk bakımını sitede deneyimlemek için birçok ülkeden geldi.
Naziler 1933’te iktidarı ele geçirdikten sonra, ıslah evi için caddenin Schlageterstraße 5 olarak yeniden adlandırılması dışında hiçbir şey değişmedi. Elbette Beelitz’de can sıkıcı “Judenheim”dan kurtulma çabaları da vardı. 1933 ile 1942 yılları arasında mülke el konulması amacıyla çocukları ve gençleri evden atmak için sayısız girişimde bulunuldu. 1942 yılına kadar Yahudi cemaati ve eğitim kurumu tüm girişimlere karşı koydu.
İkinci Dünya Savaşında Yahudi Direnişi: Marianne Cohn’un Kısa, Cesur Hayatı
14 Nisan 1942’de tehcir nakliyesi için ilk öğrenci, öğretmen ve eğitimci grubu toplandı. Öğretmen Ludwig Wolf, dadı Anna Friedland ve aşçı Hermine Blumenthal, 1908’de Beelitz’deki Sally Bein’e ilk gelen çocuklardan biri olan ve kalan 1892 doğumlu Else Schwarz’ın da aralarında bulunduğu 24 sakinle birlikte nakliyeye çıktı. o zamandan beri evde Varşova Gettosu’na.
Kalan 23 kişiyle ikinci grup, 2 Haziran 1942’de evden ayrıldı ve Sobibor imha kampına gönderildi; bunlar arasında Sally, Rebeka ve Lisa Karola Bein vardı. Sally Bein’in her çocuk için bölgesel finans departmanı için sözde mal beyanını doldurması ve sahip olduğu her şeyi belirtmesi gerekiyordu. 5, 6 ve 10 Nisan tarihlerinde çocuklar adına doldurup imzaladığı beyannameler doğrulanabilir. Beins’in 1 Haziran 1942 tarihli beyanları. Islahevi sakinlerinin geride bıraktıkları tüm eşyalar Alman İmparatorluğu’na geçti.
Ortada sakinler ve Selly Bein ile bir grup fotoğrafıÖzel
20 Temmuz 1942’de Zauche şehir ve ülke gazetesinde bir ilan çıktı: “23 Temmuz 1942 Perşembe günü saat 11’de Beelitz (Mark), Schlageterstr. 5, ev mobilyaları ve her türden diğer mobilyalar nakit olarak açık arttırmayla satılır. Vergi dairesi Beelitz (Mark)”. Açık artırmayla satılan ürünler, alıcıların adları ve her durumda elde edilen satış fiyatı, 23 Temmuz’dan itibaren açık artırma günlüğünün 14 sayfasında listeleniyor. “Eski bir ceketten” (10 fennig) “dönüştürülmüş bir kanepeye” (143 Reichsmark) ve piyanoya (300 Reichsmark) kadar her şey satıldı. Müzayededen elde edilen 1148,30 Reichsmark tutarındaki gelir, Mart 1943’te Oberfinanzkasse Berlin-Brandenburg’a aktarıldı.
“Yahudi ve Sol”: Wolfgang Herzberg, Doğu Almanya’daki ailesinden bahsediyor
Kızıl Ordu, Nisan 1945’te Beelitz’i işgal ettiğinde, savaş Beelitz ve sakinleri için sona erdi. Almanya’daki Sovyet Askeri İdaresi (SMAD), askeri komuta merkezini kurmak için şehrin yerel okul binasını kullandı. Bu nedenle ilköğretim okulu ilk olarak İsrail Eğitim Kurumu’nun binasında kurulmuştur.
Bina daha sonra boş kaldı. GDR zamanlarında, bina ziraat mühendisliği okulunu barındırıyordu. 1991’den beri, eski Yahudi eğitim kurumu bir Beelitz lisesine ev sahipliği yapıyor. 1996 yılında, Brandenburg eyaletinin finansmanıyla siteye modern bir okul binası inşa edildi. 1997’de Papaz Wolfgang Stamnitz’in girişimiyle gramer okuluna İsrail Eğitim Kurumu müdürü Sally Bein’in adı verildi.
Tatjana Ruge, 2009’dan beri Almanya ve İsrail’de çeşitli anma projelerinde yer alıyor ve 2016’dan beri Beelitz’deki İsrail eğitim kurumu hakkında araştırma yapıyor.
Bu, açık kaynak girişimimizin bir parçası olarak gönderilen bir giriştir. İle açık kaynak Berliner Verlag, serbest yazarlara ve ilgilenen herkese ilgili içeriğe ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunma fırsatı verir. Seçilen katkılar yayınlanacak ve onurlandırılacaktır.
Kurum, 1933 yılına kadar Almanya’da zihinsel ve bedensel engelli Yahudi çocukları kabul eden, eğitim veren ve tedavi edici çalışmalarla çalışma hayatına hazırlayan tek Yahudi kurumuydu. Enstitünün kurulması sadece bir “insanlık görevi” olarak ilan edilmedi, “Alman Yahudiliğinin onuru” da konuşuldu.
Tesla’dan çok önce: Grünheide’deki “Polis Köpeği Akademisi”
Beelitz şehri, DIGB ve Grand Lodge’un mülkü haline gelen mülkü bu amaçla bağışladı. 120.000 marklık yeni bina ve tesisin maliyeti çeşitli Yahudi toplulukları, Loca ve özel bağışçılar tarafından karşılandı. DIGB ve Grand Lodge, genellikle “her iki cinsiyetten zihinsel engelli küçük çocukların bakımı ve eğitimi” ile ilgilenen evi yönetmek için “Zihinsel Engelli Çocuklar için İsrail Eğitim Kurumu Wilhelm-Auguste-Victoria-Foundation in Beelitz eV” derneğini kurdu. özel bir evde” görevini belirlemişti. Kulüp, mülkü ve evi iki sahipten sembolik olarak kiraladı.
öğretmen Selly BacakÖzel
O zamanlar sadece 26 yaşındaki öğretmen Sally’ye (aslında Samuel) liderlik teklif edildi. Sally Bein, 6 Kasım 1881’de Hohensalza’da doğdu. Babası Leib Bein bir terzi, annesi Johanna, kızlık soyadı Baer, bir ev hanımıydı. 1902’den 1906’ya kadar Sally, Berlin’deki Yahudi öğretmen yetiştirme kolejinde okudu ve sınavlarını halk ve sağır-dilsiz öğretmen olarak tamamladı. Daha sonra Berlin-Weißensee’deki İsrail Sağırlar ve Dilsizler Enstitüsü’nde öğretmen olarak çalıştı. 14 Eylül 1908’de Sally, 15 Ağustos 1883’te Marburg/Lahn bölgesindeki Holzhausen’de doğan Rebeka Löwenstein ile evlendi ve her ikisi de Beelitz’de evli bir çift olarak göreve başladı.
Bein çiftinin Hanne Lotte ve Lisa Karola adlarında iki kızı oldu. Hanne Lotte, 9 Haziran 1910’da Beelitz’de doğdu. Berlin’deki Friedrich-Wilhelms-Üniversitesi Felsefe Fakültesi’nde gazetecilik ve tiyatro çalışmaları okudu. 1937’de İngiltere’ye göç etti, doktor Dr. Siegfried Neu ve onunla birlikte İngiliz Hindistan’a göç etti. 1947’de çift İngiltere’ye döndü. Siegfried, 1964’te İngiltere’de öldü. Hanne Lotte’nin sonraki kaderi hakkında hiçbir şey bilinmiyor.
Lisa Karola, 28 Mayıs 1916’da Beelitz’de doğdu. Ailesi gibi o da öğretmen oldu.
Küçük sınıflar ve farklılaştırılmış destek
Sally Bein’in eylemleri, “hasta” Yahudi çocuğa karşı güçlü sevgi ve şefkat duygularıyla belirlendi. Beelitz yardımcı okulunun kurulmasıyla, “zihinsel olarak zayıf” çocuklara “zihinsel olarak mümkün olduğu kadar, onlara pratik beceriler kazandırmak ve onlara ahlaki ve dini eğitim vermek” için verilme olasılığını gördü. 5 Eylül 1908’de Potsdam Kilise ve Okul İşleri Departmanı, her iki cinsiyetten 20 çocuk için ev ve okul operasyonlarını onayladı. İlk çocuklar 20 Ekim’de yeni eve kabul edildi. 25 Ekim 1908, İsrail Eğitim Kurumu’nun resmi kuruluş günüydü ve Kasım ayı başlarında dersler başladı.
Bein için, tesisinde yalnızca karma eğitim yolunun izlenebileceğine şüphe yoktu. Dersler genellikle 08:00-12:15 saatleri arasında 40 dakikalık dersler şeklinde yapılmıştır. Cumartesi okul boştu. Çocukların derse konsantre olmalarını kolaylaştırmak, öğretmen ve sınıf arkadaşlarıyla sürekli iletişim halinde olabilmeleri için sıralar kapalı bir daire şeklinde kurulmuştur. Bein ayrıca açık hava okulu hareketinin deneyimlerinden de yararlandı.
İktidar mimarisi: Hitler’in “dünya başkenti” çılgınlığının Berlin’deki izleri
Birkaç istisna dışında altı ila on dört yaşları arasında kabul edilen çocuklar sadece “aptal” değil, çoğu zaman fiziksel engelleri de vardı. Bazıları “doğru” konuşmakta ve ifade etmekte güçlük çekiyordu. Ancak işitme güçlüğü çeken veya neredeyse sağır olan çocuklar da vardı.
Belirli bir sınıfa yerleştirilmesini çocuğun yaşı değil, belirli fiziksel gereksinimleri belirlediği için, iki yıllık aşamalarda uzun vadede bireysel farklılıklar dikkate alınabilir. Bireysel konularda farklılaşmalar yapılmıştır. Sınıflar kasıtlı olarak küçük tutulduğu için, Bein’in dersleri “kelimenin tam anlamıyla bireysel dersler” olarak tanımlaması için tam bir gerekçesi vardı.
rebeka lowensteinÖzel
Eğitim kurumu kasıtlı olarak “İsrailli” adını benimsemişti. Din eğitimine büyük önem verilirdi ve ev Yahudi geleneklerine göre yönetilirdi. Din (yalnızca üst sınıflarda), İncil tarihi ve İbranice konuları, ritüel olarak eve götürülmeleriyle bağlantılı olarak, Yahudilik eğitiminde bir birimi temsil ediyordu.
Nazi döneminde duruşmayı göster: Genç bir Yahudi, Hitler ve Goebbels’i nasıl kandırdı?
Daha büyük çocuklar ıslahevinde düzenlenen ayinlerde aktif rol aldılar. Örneğin Bein, öğrencilerden birinin düzenlediği Şabat ayini için bir tür “çocuk vaazı” sunmuştu. Seçilen konular çocukların yakın sosyal çevrelerinden gelmektedir. Burada da Sally Bein’in din eğitimiyle bağlantılı olarak bağımsız sosyal duygu ve eylemi harekete geçirme konusundaki başarılı girişimiydi.
El işi, pratik aktivite önemli bir rol oynadı. Beelitz kurumu, öğrencilerini mümkün olduğunca gelecekteki bir kariyer seçimine hazırlamak istiyordu. ‘İğne işi’ konusu, bir şeyin ‘el işi’ olmasıyla doğrudan ilgiliydi. Ciltçilik eğitiminin yanı sıra marangozluk, terzilik, ayakkabıcılık ve sepetçilik de yapılıyordu. Beelitz ustaları çoğunlukla öğretmen olarak hareket ettiler. Bu dersler için ayrı atölye odaları mevcuttu.
Birçok ülkeden ziyaretçi geldi
Bazı durumlarda, Beelitz eğitim kurumundaki öğrencilere, serbest kaldıktan sonra bir kamu topluluğuna veya yardımcı okula kaydedilebilecekleri şekilde destek verildi. Diğerleri daha sonra bir ticaret öğrendi. Araştırmam, 1908 ve 1942 yılları arasında yaklaşık 350 çocuğun Beelitz’deki kurumdan geçtiğini gösterdi. Beelitz evi, Almanya dışında da büyük ilgi gördü. Ziyaretçiler, günlük çocuk bakımını sitede deneyimlemek için birçok ülkeden geldi.
Naziler 1933’te iktidarı ele geçirdikten sonra, ıslah evi için caddenin Schlageterstraße 5 olarak yeniden adlandırılması dışında hiçbir şey değişmedi. Elbette Beelitz’de can sıkıcı “Judenheim”dan kurtulma çabaları da vardı. 1933 ile 1942 yılları arasında mülke el konulması amacıyla çocukları ve gençleri evden atmak için sayısız girişimde bulunuldu. 1942 yılına kadar Yahudi cemaati ve eğitim kurumu tüm girişimlere karşı koydu.
İkinci Dünya Savaşında Yahudi Direnişi: Marianne Cohn’un Kısa, Cesur Hayatı
14 Nisan 1942’de tehcir nakliyesi için ilk öğrenci, öğretmen ve eğitimci grubu toplandı. Öğretmen Ludwig Wolf, dadı Anna Friedland ve aşçı Hermine Blumenthal, 1908’de Beelitz’deki Sally Bein’e ilk gelen çocuklardan biri olan ve kalan 1892 doğumlu Else Schwarz’ın da aralarında bulunduğu 24 sakinle birlikte nakliyeye çıktı. o zamandan beri evde Varşova Gettosu’na.
Kalan 23 kişiyle ikinci grup, 2 Haziran 1942’de evden ayrıldı ve Sobibor imha kampına gönderildi; bunlar arasında Sally, Rebeka ve Lisa Karola Bein vardı. Sally Bein’in her çocuk için bölgesel finans departmanı için sözde mal beyanını doldurması ve sahip olduğu her şeyi belirtmesi gerekiyordu. 5, 6 ve 10 Nisan tarihlerinde çocuklar adına doldurup imzaladığı beyannameler doğrulanabilir. Beins’in 1 Haziran 1942 tarihli beyanları. Islahevi sakinlerinin geride bıraktıkları tüm eşyalar Alman İmparatorluğu’na geçti.
Ortada sakinler ve Selly Bein ile bir grup fotoğrafıÖzel
20 Temmuz 1942’de Zauche şehir ve ülke gazetesinde bir ilan çıktı: “23 Temmuz 1942 Perşembe günü saat 11’de Beelitz (Mark), Schlageterstr. 5, ev mobilyaları ve her türden diğer mobilyalar nakit olarak açık arttırmayla satılır. Vergi dairesi Beelitz (Mark)”. Açık artırmayla satılan ürünler, alıcıların adları ve her durumda elde edilen satış fiyatı, 23 Temmuz’dan itibaren açık artırma günlüğünün 14 sayfasında listeleniyor. “Eski bir ceketten” (10 fennig) “dönüştürülmüş bir kanepeye” (143 Reichsmark) ve piyanoya (300 Reichsmark) kadar her şey satıldı. Müzayededen elde edilen 1148,30 Reichsmark tutarındaki gelir, Mart 1943’te Oberfinanzkasse Berlin-Brandenburg’a aktarıldı.
“Yahudi ve Sol”: Wolfgang Herzberg, Doğu Almanya’daki ailesinden bahsediyor
Kızıl Ordu, Nisan 1945’te Beelitz’i işgal ettiğinde, savaş Beelitz ve sakinleri için sona erdi. Almanya’daki Sovyet Askeri İdaresi (SMAD), askeri komuta merkezini kurmak için şehrin yerel okul binasını kullandı. Bu nedenle ilköğretim okulu ilk olarak İsrail Eğitim Kurumu’nun binasında kurulmuştur.
Bina daha sonra boş kaldı. GDR zamanlarında, bina ziraat mühendisliği okulunu barındırıyordu. 1991’den beri, eski Yahudi eğitim kurumu bir Beelitz lisesine ev sahipliği yapıyor. 1996 yılında, Brandenburg eyaletinin finansmanıyla siteye modern bir okul binası inşa edildi. 1997’de Papaz Wolfgang Stamnitz’in girişimiyle gramer okuluna İsrail Eğitim Kurumu müdürü Sally Bein’in adı verildi.
Tatjana Ruge, 2009’dan beri Almanya ve İsrail’de çeşitli anma projelerinde yer alıyor ve 2016’dan beri Beelitz’deki İsrail eğitim kurumu hakkında araştırma yapıyor.
Bu, açık kaynak girişimimizin bir parçası olarak gönderilen bir giriştir. İle açık kaynak Berliner Verlag, serbest yazarlara ve ilgilenen herkese ilgili içeriğe ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunma fırsatı verir. Seçilen katkılar yayınlanacak ve onurlandırılacaktır.