Bu bir Açık kaynak-Katkı. Berliner Verlag herkese ilgilendiğini verir OlasılıkAlaka düzeyi ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunmak.
Avrupa'da seçim sonuçları, aşırı partiler için teşviki giderek daha fazla yansıtıyor. Fransa, Hollanda, Macaristan veya Slovakya'da olsun – Demokrasiden uzaklaşmak isteyen grup sayısı büyür. Yüzyıllardır demokrasi için bir model olarak kabul edilen Amerika Birleşik Devletleri bile, başkanlık kararnameleri yoluyla otokrasi yolunda giderek daha fazla görünmektedir.
Anayasanın bile Parlamentonun rızası olmadan değiştirilmesi bu stratejiye özgüdür. Yasalar göz ardı edilir, yargılar göz ardı edilir, yasama gözdağı, kültürel taşıyıcılar kaçırılır ve muhalif basın gözden düştü. Bu yön için, yalnızca bu yön için hizmet veren veya avantajlı kabul edilen şey geçerli ve kabul edilebilir. Ama aynı zamanda direniş var: Polonya'da milliyetçi PIS partisi 2023'te oylandı ve İtalya, Hollanda ve Macaristan dışında, anti-demokratik gruplar şimdiye kadar herhangi bir hükümet sağlayamadı.
Marine Le Pen iş gününde konuşuyor.Barange Nathan/imago
Sahte haberler hala demokratik mi?
Geçmişte, bu gruplar mutlak azınlıktaydı ve nadiren parlamentolara taşındı. Ama bu değişti. Winston Churchill'e göre, demokrasi kötü bir hükümet biçimidir, ancak daha iyi bir sistem bilmiyor. Onun sorunu, tamamen yasal olarak seçilebilmesi ve yerini otokratik bir sistemle değiştirebilir. Halkın iradesi dokunulmaz olarak kabul edilir – ama bu irade sahte haberlerle manipüle edilirse? Bu hala demokratik mi? Demokratik bir şekilde iktidara gelen Hitler, ülkeyi izin yasalarına ve böylece demokrasinin sonunda yönlendirdi. Demokrasinin amacı bu mu? Nihayetinde yönetirse bu adıma demokrasi adına izin vermeli misiniz?
Kitle iletişim ajanlarının, özellikle de internetin artan önemi ile, demokrasiyi bir sorun olarak temsil eden bir dünyanın imajı oluşturulabilir. Bu anlatı sadece Almanya'da büyümekle kalmıyor, aynı zamanda uluslararası olarak da yaygın. Otokratlar iktidara geldiğinde ve konumlarını pekiştirdiklerinde, artık demokratik yollarla oylanamazlar – bu noktadan beri zaten bir devrim var.
Şimdiye kadar, otokratlar olarak artık demokrasinin resmi özelliklerini dikkate almayan ve gizli hizmetlerin toplumu giderek daha fazla kontrol ettiği sadece Belarus ve Rusya'da. Bununla birlikte, eğilimler diğer ülkelerde de görülebilir. Macaristan'da, örneğin, mahkeme kararları göz ardı edilir, muhaliflerin zulmü koşulları tartışmaya hazırdır ve seçilen milletvekillerinin görevlerini yerine getirmek büyük ölçüde zordur.
Putin ile bir toplantıda LukaschkoVladimir Smirnov/imageo
Doğu ve batı otokratları
Belarus ve Rusya iki tür otokrat olduğunu gösteriyor. Doğu, Kuzey Kore veya Çin ve Rusya gibi doğrudan diktatördür. Bu hükümetler demokrasiyi varlığı için bir tehdit olarak görüyor. Özgürlükten, güç ayrılmasından, farklı düşünme hakkından ve siyasi yönlerinin tanımlanmasından korkarlar. Demokrasinin varlığı sizin için sisteminizin bir sorgulamasını temsil eder. Bu, kendi korkularınızla ve bir tehdit olarak algılanan demokrasiyle mücadele etmek için iç baskı cihazında, Demokratik ülkelerin sürekli tehdidinde ve yurtdışında otokratların desteğinde ciddi bir artışa yol açar.
Ekonomik güçten yoksun oldukları için, Doğu Avrupa ülkelerindeki otokratlar sadece istisnai durumlarda savaşa öncülük ediyor. Bunun yerine, sabotaj, görüşe maruz kalma, siber saldırılar, gasp, sahte haberler ve melez savaşa güveniyorlar. İkincisi, “gerçek” bir savaşa kıyasla hem dahili hem de dış politikayı organize etmek daha kolaydır ve belirli bir saldırgana atanması zordur. Bu sadece mümkündür çünkü demokrasiler otokratların aksine açık toplumları nedeniyle bu tür faaliyetlere izin verir.
Demokrasiler, otokratlarla değişim söz konusu olduğunda dürüst bir siyasi ve ideolojik düzeyde endişelenmek zorunda değildir. Bununla birlikte, ciddi bir zorluk, istekli olmadan savaşa, iç işlere müdahale, siber saldırılar ve cinayet sipariş etmek için sabotajdan kaynaklanan risktir. Otokratlarla aynı anlamla mücadele etmek demokratik tutumla çelişir ve otokratik sistemlerin iç yapısı göz önüne alındığında yapmak zordur. Argüman artık dürüstçe yönetilmiyor, melez savaşta neredeyse her şeye izin veriliyor.
Beyaz Saray'ın önündeki çim üzerinde Donald TrumpBadem Ngan/AFP
Demokrasi oyulmuş
Batı kabartma otokratları özel bir konuma sahiptir. Bunlar başlangıçta sistemi içeriden oydukları için kendilerini demokrasi bağlamında kurmaya çalışırlar. Trump ne açık bir ideoloji ne de uzun vadeli bir kavramı takip etmese bile, süreç Amerika Birleşik Devletleri'nde gözlemlenebilir. Amerika Birleşik Devletleri'nin en iyi cumhurbaşkanı için kuzey temelinde ve tarihe girmek istiyor – ideal olarak Nobel Ödülü ve Rushmore Dağı'nda beşinci başkan olarak ölümsüzleştirildi. Trump'ın güç pozisyonlarındaki yozlaşmış destekçileri, enerji endüstrisinden gıda zincirlerine kadar basın, mevzuat, anayasa, mahkemeler ve büyük şirketlerin mülkiyetini etkiliyor.
Amerika Birleşik Devletleri'ndeki durum şimdi Macaristan'dakine benzer. Macaristan'ın en zengin adamı gibi, başbakanın okul arkadaşı da neredeyse iflas etti: “Tanrı, mutluluk ve Orban sayesinde” dedi. Sipariş sorgulanabilir.
Açık kaynak
Bülten
Kayıtınız için teşekkür ederiz.
E -posta ile bir onay alacaksınız.
Batı otokratlarına doğru hareket eden gruplar, kendilerini siyasi öneme sahip olmak ve hükümetlerini benimsemek için ABD'deki gelişmelerden yararlanmayı umuyor. Ancak, belirleyici bir fark göz ardı ettiler: Trump emperyalist. Bununla birlikte, çoğu ülke emperyalist hırsları takip etmek için büyüklük ve güçten yoksundur.
Buna ek olarak, otokratlar uzun vadede göreve getirdikleri seçmenlerin memnuniyetsizliğini azaltamazlar. Macaristan'daki hükümet yıllardır demokrasi izlenimini sürdürdü, ancak ülke diğer AB ülkelerine kıyasla giderek daha fazla sosyal ve ekonomik önemi kaybediyor. Otokratik sistem ülkenin zorluklarına bağlı değildir. “Serbest meslek” nin yüksek sesle duyurulduğu dış politikada, izolasyon artar.
Bu şekilde, egemenliğe genişlemesi için ne ulaşılabilir ne de stabilize edilebilir. Batı formunun otokratlarının dış kısıtlamalar nedeniyle farklı bir yönde gelişmesi olası değildir. Zaten etkilenen şirketler için çok geç olabilir.
Janos I. Szirtes bir siyaset bilimcisidir, bir gazeteci ve diplomattır ve çok sayıda kitabın yazarıdır.
Bu, açık kaynak girişimimizin bir parçası olarak gönderilen bir katkıdır. İle Açık kaynak Berlin Yayıncısı, fırsatla ilgilenen herkese verir,, Alaka ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunmak için. Seçilen katkılar olacak Yayınlanmış ve onurlandırılmış.
Avrupa'da seçim sonuçları, aşırı partiler için teşviki giderek daha fazla yansıtıyor. Fransa, Hollanda, Macaristan veya Slovakya'da olsun – Demokrasiden uzaklaşmak isteyen grup sayısı büyür. Yüzyıllardır demokrasi için bir model olarak kabul edilen Amerika Birleşik Devletleri bile, başkanlık kararnameleri yoluyla otokrasi yolunda giderek daha fazla görünmektedir.
Anayasanın bile Parlamentonun rızası olmadan değiştirilmesi bu stratejiye özgüdür. Yasalar göz ardı edilir, yargılar göz ardı edilir, yasama gözdağı, kültürel taşıyıcılar kaçırılır ve muhalif basın gözden düştü. Bu yön için, yalnızca bu yön için hizmet veren veya avantajlı kabul edilen şey geçerli ve kabul edilebilir. Ama aynı zamanda direniş var: Polonya'da milliyetçi PIS partisi 2023'te oylandı ve İtalya, Hollanda ve Macaristan dışında, anti-demokratik gruplar şimdiye kadar herhangi bir hükümet sağlayamadı.
Marine Le Pen iş gününde konuşuyor.Barange Nathan/imago
Sahte haberler hala demokratik mi?
Geçmişte, bu gruplar mutlak azınlıktaydı ve nadiren parlamentolara taşındı. Ama bu değişti. Winston Churchill'e göre, demokrasi kötü bir hükümet biçimidir, ancak daha iyi bir sistem bilmiyor. Onun sorunu, tamamen yasal olarak seçilebilmesi ve yerini otokratik bir sistemle değiştirebilir. Halkın iradesi dokunulmaz olarak kabul edilir – ama bu irade sahte haberlerle manipüle edilirse? Bu hala demokratik mi? Demokratik bir şekilde iktidara gelen Hitler, ülkeyi izin yasalarına ve böylece demokrasinin sonunda yönlendirdi. Demokrasinin amacı bu mu? Nihayetinde yönetirse bu adıma demokrasi adına izin vermeli misiniz?
Kitle iletişim ajanlarının, özellikle de internetin artan önemi ile, demokrasiyi bir sorun olarak temsil eden bir dünyanın imajı oluşturulabilir. Bu anlatı sadece Almanya'da büyümekle kalmıyor, aynı zamanda uluslararası olarak da yaygın. Otokratlar iktidara geldiğinde ve konumlarını pekiştirdiklerinde, artık demokratik yollarla oylanamazlar – bu noktadan beri zaten bir devrim var.
Şimdiye kadar, otokratlar olarak artık demokrasinin resmi özelliklerini dikkate almayan ve gizli hizmetlerin toplumu giderek daha fazla kontrol ettiği sadece Belarus ve Rusya'da. Bununla birlikte, eğilimler diğer ülkelerde de görülebilir. Macaristan'da, örneğin, mahkeme kararları göz ardı edilir, muhaliflerin zulmü koşulları tartışmaya hazırdır ve seçilen milletvekillerinin görevlerini yerine getirmek büyük ölçüde zordur.
Putin ile bir toplantıda LukaschkoVladimir Smirnov/imageo
Doğu ve batı otokratları
Belarus ve Rusya iki tür otokrat olduğunu gösteriyor. Doğu, Kuzey Kore veya Çin ve Rusya gibi doğrudan diktatördür. Bu hükümetler demokrasiyi varlığı için bir tehdit olarak görüyor. Özgürlükten, güç ayrılmasından, farklı düşünme hakkından ve siyasi yönlerinin tanımlanmasından korkarlar. Demokrasinin varlığı sizin için sisteminizin bir sorgulamasını temsil eder. Bu, kendi korkularınızla ve bir tehdit olarak algılanan demokrasiyle mücadele etmek için iç baskı cihazında, Demokratik ülkelerin sürekli tehdidinde ve yurtdışında otokratların desteğinde ciddi bir artışa yol açar.
Ekonomik güçten yoksun oldukları için, Doğu Avrupa ülkelerindeki otokratlar sadece istisnai durumlarda savaşa öncülük ediyor. Bunun yerine, sabotaj, görüşe maruz kalma, siber saldırılar, gasp, sahte haberler ve melez savaşa güveniyorlar. İkincisi, “gerçek” bir savaşa kıyasla hem dahili hem de dış politikayı organize etmek daha kolaydır ve belirli bir saldırgana atanması zordur. Bu sadece mümkündür çünkü demokrasiler otokratların aksine açık toplumları nedeniyle bu tür faaliyetlere izin verir.
Demokrasiler, otokratlarla değişim söz konusu olduğunda dürüst bir siyasi ve ideolojik düzeyde endişelenmek zorunda değildir. Bununla birlikte, ciddi bir zorluk, istekli olmadan savaşa, iç işlere müdahale, siber saldırılar ve cinayet sipariş etmek için sabotajdan kaynaklanan risktir. Otokratlarla aynı anlamla mücadele etmek demokratik tutumla çelişir ve otokratik sistemlerin iç yapısı göz önüne alındığında yapmak zordur. Argüman artık dürüstçe yönetilmiyor, melez savaşta neredeyse her şeye izin veriliyor.
Beyaz Saray'ın önündeki çim üzerinde Donald TrumpBadem Ngan/AFP
Demokrasi oyulmuş
Batı kabartma otokratları özel bir konuma sahiptir. Bunlar başlangıçta sistemi içeriden oydukları için kendilerini demokrasi bağlamında kurmaya çalışırlar. Trump ne açık bir ideoloji ne de uzun vadeli bir kavramı takip etmese bile, süreç Amerika Birleşik Devletleri'nde gözlemlenebilir. Amerika Birleşik Devletleri'nin en iyi cumhurbaşkanı için kuzey temelinde ve tarihe girmek istiyor – ideal olarak Nobel Ödülü ve Rushmore Dağı'nda beşinci başkan olarak ölümsüzleştirildi. Trump'ın güç pozisyonlarındaki yozlaşmış destekçileri, enerji endüstrisinden gıda zincirlerine kadar basın, mevzuat, anayasa, mahkemeler ve büyük şirketlerin mülkiyetini etkiliyor.
Amerika Birleşik Devletleri'ndeki durum şimdi Macaristan'dakine benzer. Macaristan'ın en zengin adamı gibi, başbakanın okul arkadaşı da neredeyse iflas etti: “Tanrı, mutluluk ve Orban sayesinde” dedi. Sipariş sorgulanabilir.
Açık kaynak
Bülten
Kayıtınız için teşekkür ederiz.
E -posta ile bir onay alacaksınız.
Batı otokratlarına doğru hareket eden gruplar, kendilerini siyasi öneme sahip olmak ve hükümetlerini benimsemek için ABD'deki gelişmelerden yararlanmayı umuyor. Ancak, belirleyici bir fark göz ardı ettiler: Trump emperyalist. Bununla birlikte, çoğu ülke emperyalist hırsları takip etmek için büyüklük ve güçten yoksundur.
Buna ek olarak, otokratlar uzun vadede göreve getirdikleri seçmenlerin memnuniyetsizliğini azaltamazlar. Macaristan'daki hükümet yıllardır demokrasi izlenimini sürdürdü, ancak ülke diğer AB ülkelerine kıyasla giderek daha fazla sosyal ve ekonomik önemi kaybediyor. Otokratik sistem ülkenin zorluklarına bağlı değildir. “Serbest meslek” nin yüksek sesle duyurulduğu dış politikada, izolasyon artar.
Bu şekilde, egemenliğe genişlemesi için ne ulaşılabilir ne de stabilize edilebilir. Batı formunun otokratlarının dış kısıtlamalar nedeniyle farklı bir yönde gelişmesi olası değildir. Zaten etkilenen şirketler için çok geç olabilir.
Janos I. Szirtes bir siyaset bilimcisidir, bir gazeteci ve diplomattır ve çok sayıda kitabın yazarıdır.
Bu, açık kaynak girişimimizin bir parçası olarak gönderilen bir katkıdır. İle Açık kaynak Berlin Yayıncısı, fırsatla ilgilenen herkese verir,, Alaka ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunmak için. Seçilen katkılar olacak Yayınlanmış ve onurlandırılmış.