Futbol bir özlem oyunudur. 62 yaşındaki Theo Schwarzmüller bunu biliyor. O sadece bir tarihçi değil. Pfalzlı adam aynı zamanda en yüksek gençlik ve amatör liglerinde de oynadı. DFB Kupası'nın Cumartesi günü saat 20.00'de Berlin Olimpiyat Stadı'nda 1. FC Kaiserslautern ile Bayer Leverkusen arasında oynanacak finali öncesinde maç ve tarihi hakkında kim konuşabilir? Özellikle 2. lig kulübü 1. FC Kaiserslautern'in Berlin'le pek çok ortak noktası var. Lautern'de futbol söz konusu olduğunda çoğu zaman olduğu gibi, sıra dışı futbolcular Fritz ve Ottmar Walter hikayenin başında yer alıyor. Bu sadece sporla ilgili değil, aynı zamanda aşkla da ilgili.
Schwarzmüller, “İki çocuğun babası Ludwig Walter, Pfalz'dan ABD'ye göç etti, ancak Birinci Dünya Savaşı'ndan önce geri döndü” diyor. Savaş sırasında Walter, Berlin'de asker olarak görev yaptı ve burada Teltow'lu Dorothea Kieburg ile tanıştı ve ona aşık oldu. 1920'de evlendiler. İkili Kaiserslautern'e taşındı. Schwarzmüller, “Çift Bismarckstrasse'de bir restoran işletiyordu” diyor.
Açık kaynak
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
1. FCK'nın yükselişi daha sonraki kulüp barında başladı. Ancak kulübün Berlin'le ilişkisi burada bitmiyor. 1920 doğumlu Fritz Walter ve ondan dört yaş küçük olan kardeşi Ottmar, çocukken yaz tatillerini sıklıkla başkentte geçirirlerdi. “Annemin kız kardeşi Icke Teyze, kocası Max Levi ile birlikte Wilmersdorf'ta bir bar işletiyordu. Max Amca sabahtan akşama kadar biz çocuklarla bir şeyler yaptı, birçok Berlin turu düzenledi. Ottmar Walter bir zamanlar tarihçi Schwarzmüller'e “Heimat Pfalz” adlı kitabı için şöyle demişti: 'Çocuklar zaten buradaysa, o zaman onlar da Berlin'den bir şeyler deneyimlemeliler' derdi. Orada ayrıca Dorothea Walter'ı çocukları ve büyükbabası Friedrich Kieburg ile Wannsee'de yüzme gezisinde gösteren bir fotoğraf da var. Küçük Walter erkek kardeşin vardığı sonuç: “Berlin her zaman harika bir yerdi.”
Ottmar ve Fritz Walter kardeşler 1955'te DFB kursuna gelirler.Otto Krschak/imago
Kulüp sadece şehirle olan uzun aile ilişkisine bakmıyor. 1951'de Kaiserslautern ilk Almanya şampiyonluğunu kazandı ve o zamanlar hala final oynanıyordu. Preußen Münster'e karşı final Berlin Olimpiyat Stadı'nda oynandı. Yarı-Berlin Ottmar Walter, 2-1'lik galibiyette her iki golü de attı. 1953'te kulübün VfB Stuttgart'a karşı ikinci şampiyonluk başarısı da Berlin Olimpiyat Stadı'nda finale yükseldi, bu kez açılış golünü Fritz Walter atarak final skorunu 4-1 yaptı. Yani Kaiserslautern her zaman Berlin'deydi. Ve Walters, Berlin futbolundaki ilk başarılı kardeş çiftiydi; Niko ve Robert Kovač veya Jérôme ve Kevin-Prince Boateng'den çok önce.
1990'larda bile, zor durumda kalan pek çok Lautern taraftarı, Doğu Berlin'deki köşe barlarda kulübüne sempati duyduğunu ifade ediyordu. “Babam onları her zaman severdi” dedi. Tarihçi Schwarzmüller, popülerliğin nedenlerini yalnızca Walter kardeşlerin Berlin geçmişinde ve başkentteki ilk FCK başarılarında görmüyor: “1954'te Bern'deki Mucize ile Dünya Kupası'nı kazandıktan sonra, DFB takımı Federal Başkan tarafından yönetildi. Theodor Heuss, Berlin Olimpiyat Stadı'nda ağırlandı.” 1. FC Kaiserslautern'den beş oyuncu o dönemde DFB dünya şampiyonu takımındaydı. Pfalz bir kez daha Berlin'de tarih yazdı.
Schwarzmüller gazeteci Joachim Fest'ten bahsediyor. 1949'dan sonra Federal Cumhuriyet'in üç kurucu babasını gördü: “Siyasi olarak Şansölye Konrad Adenauer, ekonomik olarak sosyal piyasa ekonomisinin babası olarak Ludwig Erhard ve ideal olarak Bern'deki Dünya Kupası başarısıyla Fritz Walter” dedi. Adenauer ve Erhard politik olarak meşguldü. Schwarzmüller, “Bir sporcu olarak Fritz Walter, bir pan-Alman idolü için geniş bir projeksiyon yüzeyi sundu” diye açıklıyor. Futbol sistem sınırlarını aşar.
Fritz Walter dünya şampiyonu olarak, 1954Ferdi Hartung/imago
Merkez stadyumda yüzyılın golü
Bunu çok özel bir karşılaşma da gösteriyor. 1956'da Kaiserslautern, Doğu Almanya'nın şampiyonu Wismut Karl-Marx-Stadt'a karşı oynadı. Leipzig'in merkez stadyumundaki maça 110.000 seyirci geldi. Oyun sadece spor siyaseti açısından tarih yazmakla kalmadı. Bu aynı zamanda futbol tarihine de geçmiştir. Fritz Walter, FCK'nın 5-3'lük galibiyetindeki en güzel golü arka topuğuyla attı. Havada dikey olarak yatmak. Olay yerini yalnızca bir fotoğraf yakalıyor. Fotoğrafçı topun yörüngesini kesikli bir çizgiyle takip etti. Herkesin övdüğü resim gibi bir gol. Schwarzmüller, “Fritz Walter'ın Doğu Almanya'da inanılmaz sayıda hayranı vardı” diyor.
Berlin'le iyi ilişkiler devam etti. 1990 yılında Kaiserslautern Olimpiyat Stadı'nda DFB Kupası'nı kazandı. 1996'da birinci ligden düştüler ancak Berlin'de Karlsruher SC'ye karşı kupa finalini kazandılar. 1997'den beri Berlin'in kendi Lautern hayran kulübü Berliner Bagaasch bile var. Pfalz kelimesi Fransızcadan geliyor ve gevşek bir tercümeyle “aile bağlılığı” anlamına geliyor. Bagaasch'ın ilk yıllarında Berlin FCK ailesi, kulübün maçları için o zamanlar pek de popüler olmayan Prenzlauer Berg'deki Kastanienallee'de buluştu, daha sonra Helmholtzplatz'taki Gun Club'a taşındı.
Silah Kulübü uzun zamandır tarih oldu. Kaiserslautern ise ikinci ligde zayıf durumda. 40 yaşındaki Berlinli Laura Gies ve Berlin yönetim kurulu temsilcisi kulübe sadık kaldı. Başka ne yapsın: 1. FC Kaiserslautern taraftarı, “Doğduğunuz kulübü seçemezsiniz” diyor. Babası, Betzenberg stadyumundan kuş uçuşu sadece 500 metre uzakta büyüdü. Bu şekilleniyor. Yurt dışında bile. Zürih'te büyüdü, Brüksel'deki Avrupa Parlamentosu'nda çalıştı ve şu anda Berlin'de çalışıyor. Laura Gies, “Ben her zaman Betzenberg'den yaklaşık 500 kilometre uzakta yaşıyorum; bu uzak bir aşk” diyor ve gülüyor.
Kaiserslautern'deki Fritz Walter StadyumuThomas Frey/imago
Ancak bir kulübe duyulan sevgi sadece uzaktan işe yaramaz. Tabii ki, Laura Gies yakın zamanda Olimpiyat Stadı'nda Hertha BSC'ye karşı FCK konuk maçındaydı. Ama arada sırada Kaiserslautern'deki Betzenberg'e de gidiyor. Çocukken stadyuma ilk ziyaretini gerçekten hatırlamıyor. “Her neyse, sponsor Crunchips'in Lautern forması var, 90'ların ortalarından kalma olmalı” diyor.
Bu, Pfalz ekibinin son başarılı dönemiydi. Takım, 1990 yılında Berlin Olimpiyat Stadı'nda Werder Bremen'e karşı DFB Kupası'nı kazandı ve 1991'de sürpriz bir şekilde şampiyonluğu kazandı. 1996'da Kaiserslautern, Berlin'de bu kez Bundesliga'dan düşerek kupayı tekrar kazandı. 1998'de kulüp benzersiz bir başarıya imza attı: Kaiserslautern yükselme sezonunda şampiyon olan ilk takım oldu. Bundan sonra yokuş aşağı gitti. Bazen üçüncü lige kadar çıkıyoruz. Laura Gies, “FCK taraftarı olmak acı çekmek demektir” diyor ve ekliyor: “Sadece futbolda yaşayabileceğiniz duygular var, sadece kupa finalinde değil.” Sadece Berlin'de değil.
1. FC Kaiserslautern birçok tarihi geçmişi bünyesinde barındırıyor. Bu çekiyor. Sadece Pfalz'da değil. Berliner Bagaasch hayran kulübü sadece Pfalz dilini konuşmuyor. 43 yaşındaki Ulrike, “Ailemde kulüple ilgisi olan kimse yoktu” diyor. Üstelik aksansız. Ulrike, Neuruppin, Brandenburg'da büyüdü. Otuz yılı aşkın bir süre önce Betze ile çocukluğunda tanışmış ve onu sevmişti. “Bir takım posteri vardı ve 1. FCK köşede bir yerde parlıyordu” diye hatırlıyor. Sonuçları olan uzun mesafeli bir ilişki. 1998 yılında, 18. yaş gününde, Brandenburglu oyuncu gerçekleri yarattı ve kulübe üye oldu. Genel olarak kulüp onların hayatlarında büyük bir rol oynuyor. Taraftar sadece doğum gününü ve evlilik yıldönümünü kutlamakla kalmıyor, aynı zamanda Betzenberg'deki stadyuma ilk ziyaretini de kutluyor. “28. Mart 1998!” diyor kısaca ve sonucu da belirtiyor. “Leverkusen'e karşı 0:3.” Yani işler ancak finalde daha iyi olabilir.
2003'te DFB Kupası finalini kaybeden FCK oyuncuları hayal kırıklığına uğradıMIS/imago
Ulrike taraftar barındaki maçta FCK forması giyiyor. Oğlu Paul Béla, kırmızı beyaz “Westkurve” yamalı bir kot ceket giyiyor. Annesi, “Lautern'e olan sevgimi miras aldım” diyor. Berlin'den gelen ergenlik çağındaki oğlu, Pfalz'daki kulübe olan hayranlığını şöyle anlatıyor: “Fritz Walter çok özel bir oyuncuydu, onun mirası bugün hala hissedilebiliyor. Özellikle maç günü stadyumda. FCK ve özellikle Fritz Walter hayatımın bir parçası. Hiçbir şey kulübün üstünde değildir.” Çocuk bunu Berlin'de de gösteriyor. Her gün okula Lautern formasıyla gidiyor. Anne, “Futbol formalarını her zaman yıkıyorum” diyor.
Dünya şampiyonları ağladığında
Tarihe baktığımızda Kaiserslautern'in bölgenin çok ötesinde popüler olduğunu görüyoruz. 1954 şampiyonası finali Hamburg'da yapılmıştı ve Kaiserslautern, Hannover 96'ya yenildi. Ancak bu maç, Almanya'daki pek çok kişi tarafından saha dışındaki bir sahne nedeniyle hatırlandı. FCK kaptanı Fritz Walter, son düdükten sonra gözyaşları içinde sahayı terk etti.
Savaş sonrası Almanya'da bu tür erkek duygularına nadir rastlanıyordu. Gözyaşlarını televizyon kameraları görüntülere kaydetti. Hassas olan Fritz Walter, kısa bir süre sonra Bern mucizesi gerçekleşmeden önce uzun zamandır bir kahramandı. Tarihçi Theo Schwarzmüller'in Berlin'deki finale bileti yok. Peki eski amatör futbolcu FCK'nın şansını nasıl görüyor? Schwarzmüller, “Artık bir araştırmacı gibi daha az konuşuyorum” diyor ve şunu itiraf ediyor: “Bir hayran olarak her zaman bir mucize umuyorsunuz.”
Laura Gies de aynı şekilde hissediyor. Finale de bilet alamadı. Maç için tavsiyeniz: “Kaiserslautern için 2:1. Gerçeklikten çok dilek ama bazen hayranlar da böyle tahmin ediyor.”
Berlin'den Ulrike final gününde stadyumdaydı ve şunu bekliyordu: “2003'te Berlin'deki son FCK DFB Kupası finalinde olduğu gibi harika bir atmosfer ve kırmızı-beyazlı koreografi.” “Biz kazandık. Birisinin Leverkusen'i yenmesi gerekiyor.”
Birçoğu öyle umuyor. Sadece Berlin'deki FCK taraftarları arasında değil. Final gününde işler farklı sonuçlanırsa, Fritz Walter'a ve Hannover 96'ya karşı oynanan talihsiz finale bir bakın. Gözyaşları aynı zamanda sempati de yaratır.
Peter Riesbeck, Fritz ve Ottmar Walters'ın mirasıyla Pfalz'da büyüdü ve 1. FC Kaiserslautern'in destekçisi. Futboldaki mazlumların yanı sıra AB ve BeNeLux gibi diğer mazlumlar hakkında da yazıyor.
Bu, açık kaynak girişimimizin bir parçası olarak gönderilen bir gönderidir. İle Açık kaynak Berlin yayınevi, ilgilenen herkese, ilgili içeriğe ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunma fırsatı sunuyor. Seçilen katkılar yayınlanacak ve onurlandırılacaktır.
Schwarzmüller, “İki çocuğun babası Ludwig Walter, Pfalz'dan ABD'ye göç etti, ancak Birinci Dünya Savaşı'ndan önce geri döndü” diyor. Savaş sırasında Walter, Berlin'de asker olarak görev yaptı ve burada Teltow'lu Dorothea Kieburg ile tanıştı ve ona aşık oldu. 1920'de evlendiler. İkili Kaiserslautern'e taşındı. Schwarzmüller, “Çift Bismarckstrasse'de bir restoran işletiyordu” diyor.
Açık kaynak
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
1. FCK'nın yükselişi daha sonraki kulüp barında başladı. Ancak kulübün Berlin'le ilişkisi burada bitmiyor. 1920 doğumlu Fritz Walter ve ondan dört yaş küçük olan kardeşi Ottmar, çocukken yaz tatillerini sıklıkla başkentte geçirirlerdi. “Annemin kız kardeşi Icke Teyze, kocası Max Levi ile birlikte Wilmersdorf'ta bir bar işletiyordu. Max Amca sabahtan akşama kadar biz çocuklarla bir şeyler yaptı, birçok Berlin turu düzenledi. Ottmar Walter bir zamanlar tarihçi Schwarzmüller'e “Heimat Pfalz” adlı kitabı için şöyle demişti: 'Çocuklar zaten buradaysa, o zaman onlar da Berlin'den bir şeyler deneyimlemeliler' derdi. Orada ayrıca Dorothea Walter'ı çocukları ve büyükbabası Friedrich Kieburg ile Wannsee'de yüzme gezisinde gösteren bir fotoğraf da var. Küçük Walter erkek kardeşin vardığı sonuç: “Berlin her zaman harika bir yerdi.”
Ottmar ve Fritz Walter kardeşler 1955'te DFB kursuna gelirler.Otto Krschak/imago
Kulüp sadece şehirle olan uzun aile ilişkisine bakmıyor. 1951'de Kaiserslautern ilk Almanya şampiyonluğunu kazandı ve o zamanlar hala final oynanıyordu. Preußen Münster'e karşı final Berlin Olimpiyat Stadı'nda oynandı. Yarı-Berlin Ottmar Walter, 2-1'lik galibiyette her iki golü de attı. 1953'te kulübün VfB Stuttgart'a karşı ikinci şampiyonluk başarısı da Berlin Olimpiyat Stadı'nda finale yükseldi, bu kez açılış golünü Fritz Walter atarak final skorunu 4-1 yaptı. Yani Kaiserslautern her zaman Berlin'deydi. Ve Walters, Berlin futbolundaki ilk başarılı kardeş çiftiydi; Niko ve Robert Kovač veya Jérôme ve Kevin-Prince Boateng'den çok önce.
1990'larda bile, zor durumda kalan pek çok Lautern taraftarı, Doğu Berlin'deki köşe barlarda kulübüne sempati duyduğunu ifade ediyordu. “Babam onları her zaman severdi” dedi. Tarihçi Schwarzmüller, popülerliğin nedenlerini yalnızca Walter kardeşlerin Berlin geçmişinde ve başkentteki ilk FCK başarılarında görmüyor: “1954'te Bern'deki Mucize ile Dünya Kupası'nı kazandıktan sonra, DFB takımı Federal Başkan tarafından yönetildi. Theodor Heuss, Berlin Olimpiyat Stadı'nda ağırlandı.” 1. FC Kaiserslautern'den beş oyuncu o dönemde DFB dünya şampiyonu takımındaydı. Pfalz bir kez daha Berlin'de tarih yazdı.
Schwarzmüller gazeteci Joachim Fest'ten bahsediyor. 1949'dan sonra Federal Cumhuriyet'in üç kurucu babasını gördü: “Siyasi olarak Şansölye Konrad Adenauer, ekonomik olarak sosyal piyasa ekonomisinin babası olarak Ludwig Erhard ve ideal olarak Bern'deki Dünya Kupası başarısıyla Fritz Walter” dedi. Adenauer ve Erhard politik olarak meşguldü. Schwarzmüller, “Bir sporcu olarak Fritz Walter, bir pan-Alman idolü için geniş bir projeksiyon yüzeyi sundu” diye açıklıyor. Futbol sistem sınırlarını aşar.
Fritz Walter dünya şampiyonu olarak, 1954Ferdi Hartung/imago
Merkez stadyumda yüzyılın golü
Bunu çok özel bir karşılaşma da gösteriyor. 1956'da Kaiserslautern, Doğu Almanya'nın şampiyonu Wismut Karl-Marx-Stadt'a karşı oynadı. Leipzig'in merkez stadyumundaki maça 110.000 seyirci geldi. Oyun sadece spor siyaseti açısından tarih yazmakla kalmadı. Bu aynı zamanda futbol tarihine de geçmiştir. Fritz Walter, FCK'nın 5-3'lük galibiyetindeki en güzel golü arka topuğuyla attı. Havada dikey olarak yatmak. Olay yerini yalnızca bir fotoğraf yakalıyor. Fotoğrafçı topun yörüngesini kesikli bir çizgiyle takip etti. Herkesin övdüğü resim gibi bir gol. Schwarzmüller, “Fritz Walter'ın Doğu Almanya'da inanılmaz sayıda hayranı vardı” diyor.
Berlin'le iyi ilişkiler devam etti. 1990 yılında Kaiserslautern Olimpiyat Stadı'nda DFB Kupası'nı kazandı. 1996'da birinci ligden düştüler ancak Berlin'de Karlsruher SC'ye karşı kupa finalini kazandılar. 1997'den beri Berlin'in kendi Lautern hayran kulübü Berliner Bagaasch bile var. Pfalz kelimesi Fransızcadan geliyor ve gevşek bir tercümeyle “aile bağlılığı” anlamına geliyor. Bagaasch'ın ilk yıllarında Berlin FCK ailesi, kulübün maçları için o zamanlar pek de popüler olmayan Prenzlauer Berg'deki Kastanienallee'de buluştu, daha sonra Helmholtzplatz'taki Gun Club'a taşındı.
Silah Kulübü uzun zamandır tarih oldu. Kaiserslautern ise ikinci ligde zayıf durumda. 40 yaşındaki Berlinli Laura Gies ve Berlin yönetim kurulu temsilcisi kulübe sadık kaldı. Başka ne yapsın: 1. FC Kaiserslautern taraftarı, “Doğduğunuz kulübü seçemezsiniz” diyor. Babası, Betzenberg stadyumundan kuş uçuşu sadece 500 metre uzakta büyüdü. Bu şekilleniyor. Yurt dışında bile. Zürih'te büyüdü, Brüksel'deki Avrupa Parlamentosu'nda çalıştı ve şu anda Berlin'de çalışıyor. Laura Gies, “Ben her zaman Betzenberg'den yaklaşık 500 kilometre uzakta yaşıyorum; bu uzak bir aşk” diyor ve gülüyor.
Kaiserslautern'deki Fritz Walter StadyumuThomas Frey/imago
Ancak bir kulübe duyulan sevgi sadece uzaktan işe yaramaz. Tabii ki, Laura Gies yakın zamanda Olimpiyat Stadı'nda Hertha BSC'ye karşı FCK konuk maçındaydı. Ama arada sırada Kaiserslautern'deki Betzenberg'e de gidiyor. Çocukken stadyuma ilk ziyaretini gerçekten hatırlamıyor. “Her neyse, sponsor Crunchips'in Lautern forması var, 90'ların ortalarından kalma olmalı” diyor.
Bu, Pfalz ekibinin son başarılı dönemiydi. Takım, 1990 yılında Berlin Olimpiyat Stadı'nda Werder Bremen'e karşı DFB Kupası'nı kazandı ve 1991'de sürpriz bir şekilde şampiyonluğu kazandı. 1996'da Kaiserslautern, Berlin'de bu kez Bundesliga'dan düşerek kupayı tekrar kazandı. 1998'de kulüp benzersiz bir başarıya imza attı: Kaiserslautern yükselme sezonunda şampiyon olan ilk takım oldu. Bundan sonra yokuş aşağı gitti. Bazen üçüncü lige kadar çıkıyoruz. Laura Gies, “FCK taraftarı olmak acı çekmek demektir” diyor ve ekliyor: “Sadece futbolda yaşayabileceğiniz duygular var, sadece kupa finalinde değil.” Sadece Berlin'de değil.
1. FC Kaiserslautern birçok tarihi geçmişi bünyesinde barındırıyor. Bu çekiyor. Sadece Pfalz'da değil. Berliner Bagaasch hayran kulübü sadece Pfalz dilini konuşmuyor. 43 yaşındaki Ulrike, “Ailemde kulüple ilgisi olan kimse yoktu” diyor. Üstelik aksansız. Ulrike, Neuruppin, Brandenburg'da büyüdü. Otuz yılı aşkın bir süre önce Betze ile çocukluğunda tanışmış ve onu sevmişti. “Bir takım posteri vardı ve 1. FCK köşede bir yerde parlıyordu” diye hatırlıyor. Sonuçları olan uzun mesafeli bir ilişki. 1998 yılında, 18. yaş gününde, Brandenburglu oyuncu gerçekleri yarattı ve kulübe üye oldu. Genel olarak kulüp onların hayatlarında büyük bir rol oynuyor. Taraftar sadece doğum gününü ve evlilik yıldönümünü kutlamakla kalmıyor, aynı zamanda Betzenberg'deki stadyuma ilk ziyaretini de kutluyor. “28. Mart 1998!” diyor kısaca ve sonucu da belirtiyor. “Leverkusen'e karşı 0:3.” Yani işler ancak finalde daha iyi olabilir.
2003'te DFB Kupası finalini kaybeden FCK oyuncuları hayal kırıklığına uğradıMIS/imago
Ulrike taraftar barındaki maçta FCK forması giyiyor. Oğlu Paul Béla, kırmızı beyaz “Westkurve” yamalı bir kot ceket giyiyor. Annesi, “Lautern'e olan sevgimi miras aldım” diyor. Berlin'den gelen ergenlik çağındaki oğlu, Pfalz'daki kulübe olan hayranlığını şöyle anlatıyor: “Fritz Walter çok özel bir oyuncuydu, onun mirası bugün hala hissedilebiliyor. Özellikle maç günü stadyumda. FCK ve özellikle Fritz Walter hayatımın bir parçası. Hiçbir şey kulübün üstünde değildir.” Çocuk bunu Berlin'de de gösteriyor. Her gün okula Lautern formasıyla gidiyor. Anne, “Futbol formalarını her zaman yıkıyorum” diyor.
Dünya şampiyonları ağladığında
Tarihe baktığımızda Kaiserslautern'in bölgenin çok ötesinde popüler olduğunu görüyoruz. 1954 şampiyonası finali Hamburg'da yapılmıştı ve Kaiserslautern, Hannover 96'ya yenildi. Ancak bu maç, Almanya'daki pek çok kişi tarafından saha dışındaki bir sahne nedeniyle hatırlandı. FCK kaptanı Fritz Walter, son düdükten sonra gözyaşları içinde sahayı terk etti.
Savaş sonrası Almanya'da bu tür erkek duygularına nadir rastlanıyordu. Gözyaşlarını televizyon kameraları görüntülere kaydetti. Hassas olan Fritz Walter, kısa bir süre sonra Bern mucizesi gerçekleşmeden önce uzun zamandır bir kahramandı. Tarihçi Theo Schwarzmüller'in Berlin'deki finale bileti yok. Peki eski amatör futbolcu FCK'nın şansını nasıl görüyor? Schwarzmüller, “Artık bir araştırmacı gibi daha az konuşuyorum” diyor ve şunu itiraf ediyor: “Bir hayran olarak her zaman bir mucize umuyorsunuz.”
Laura Gies de aynı şekilde hissediyor. Finale de bilet alamadı. Maç için tavsiyeniz: “Kaiserslautern için 2:1. Gerçeklikten çok dilek ama bazen hayranlar da böyle tahmin ediyor.”
Berlin'den Ulrike final gününde stadyumdaydı ve şunu bekliyordu: “2003'te Berlin'deki son FCK DFB Kupası finalinde olduğu gibi harika bir atmosfer ve kırmızı-beyazlı koreografi.” “Biz kazandık. Birisinin Leverkusen'i yenmesi gerekiyor.”
Birçoğu öyle umuyor. Sadece Berlin'deki FCK taraftarları arasında değil. Final gününde işler farklı sonuçlanırsa, Fritz Walter'a ve Hannover 96'ya karşı oynanan talihsiz finale bir bakın. Gözyaşları aynı zamanda sempati de yaratır.
Peter Riesbeck, Fritz ve Ottmar Walters'ın mirasıyla Pfalz'da büyüdü ve 1. FC Kaiserslautern'in destekçisi. Futboldaki mazlumların yanı sıra AB ve BeNeLux gibi diğer mazlumlar hakkında da yazıyor.
Bu, açık kaynak girişimimizin bir parçası olarak gönderilen bir gönderidir. İle Açık kaynak Berlin yayınevi, ilgilenen herkese, ilgili içeriğe ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunma fırsatı sunuyor. Seçilen katkılar yayınlanacak ve onurlandırılacaktır.