Bu açık kaynaklı bir katkıdır. Berlin yayınevi, ilgilenen herkese, ilgili içeriğe ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunma fırsatı sunuyor.
Almanya kendini hazırlıyor: Federal hükümet bir kez daha milyarlarca avroyu silah endüstrisinin açgözlü ağzına atıyor, bu da muhtemelen çalan kasalar ve AB'den gelen ilave 130 milyon fon karşısında mantarları patlatıyor.
Ayrıca çocuklarımızın yaklaşan acil duruma okullarda hazırlanıp hazırlanmaması gerektiği tartışılıyor ve Federal İçişleri Bakanlığı, diğer şeylerin yanı sıra, “Müttefik kuvvetlerin konuşlandırılmasını sağlamak” amacıyla “Almanya Harekat Planı”nı başlattı. Almanya üzerinden NATO'nun doğu kanadına kadar. “NATO ittifak bölgesine yönelik askeri tehdidin gerçek bir olasılık gibi görünmesi” nedeniyle ülke çapında bir barınma konsepti hazırlanıyor ve zorunlu askerlik hizmetine dönüş hararetle tartışılıyor. Sağlık sistemi bile olası askeri çatışmalara karşı daha hazırlıklı olmalıdır.
Açık kaynak
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Barışın diplomatik yollarla sağlanması talepleri söz konusu olduğunda ülkemizin sokakları, savaş davulcularının gürültüsüne kıyasla dayanılmaz derecede sessizdir.
Siyasi olarak tamamen pasif durumda değiliz: İklimin korunması, uygun fiyatlı konutlar, adil ücretler, iyi bir sağlık ve eğitim sistemi için ve son olarak faşizme, Yahudi karşıtlığına ve ayrımcılığa karşı gösteri yapıyoruz.
Ancak mevcut tehdit göz önüne alındığında, önceliklerimizin sırasının hala doğru olup olmadığını kendimize sormalıyız, çünkü savaş çıkarsa tüm bunlar yalnızca marjinal bir rol oynayacaktır.
Nükleer savaş durumunda iklim korumanın aslında geçerliliğini yitirdiğinin farkında mıyız? Evlerimizin, kreşlerimizin, okullarımızın, üniversitelerimizin, iş yerlerimizin harabeye dönmesini mi? Bombaların köken, cinsel kimlik ve dini bağlılık arasında ayrım yapmadığını mı? Dünyadaki hiçbir sağlık sisteminin bu kadar kanlı bir mücadeleye hazır olmadığını ve mezarlıkların aşırı kalabalık olacağını mı düşünüyorsunuz?
Ülkedeki pasifistler nerede?
Sivil örgütler ve kiliseler gibi barış girişimi de neredeyse sessizliğe büründü. Çocuklarının ve torunlarının iyiliğinden endişe duyan ebeveynler ve büyükanne ve büyükbabalar nerede? Genç nesil nerede? Ülkedeki pasifistler nerede?
Korkularını dile getirmeye, anlatıları sorgulamaya ve dar fikir koridorlarına dikkat çekmeye cesaret eden az sayıda kişi, profilaktik olarak Rusya yanlısı veya AfD bağlantılı bir köşeye sürülüyor ve bir tür “kötü insan” konumuna indiriliyor.
Nüfusun yaklaşık yüzde 43'ü Ukrayna'ya daha fazla silah gönderilmesine karşı çıkıyor. Biliyoruz: Savaşlar söz ve anlaşmalarla olmuştur ve sona erecektir, ama asla silahlarla. Siyasetten sorumlu olanlara, yalnızca halkı savaşın olası sonuçlarından korumakla kalmayıp, öncelikle onları savaşın başlangıcından itibaren mümkün olan tüm araçları kullanarak korumakla sorumlu olduklarını yüksek sesle hatırlatmalıyız. İnsani bir varoluşun tek garantisi barıştır ve onun korunması bizim kararlılığımızı gerektirir – şimdi.
Marlene Heupel, yönetim asistanı, Wuppertal'da yaşıyor ve çalışıyor.
Bu, açık kaynak girişimimizin bir parçası olarak gönderilen bir gönderidir. İle Açık kaynak Berlin yayınevi ilgilenen herkese bu fırsatı sunuyor İlgili içeriğe ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunmak. Seçilen katkılar yayınlandı ve onurlandırıldı.
Almanya kendini hazırlıyor: Federal hükümet bir kez daha milyarlarca avroyu silah endüstrisinin açgözlü ağzına atıyor, bu da muhtemelen çalan kasalar ve AB'den gelen ilave 130 milyon fon karşısında mantarları patlatıyor.
Ayrıca çocuklarımızın yaklaşan acil duruma okullarda hazırlanıp hazırlanmaması gerektiği tartışılıyor ve Federal İçişleri Bakanlığı, diğer şeylerin yanı sıra, “Müttefik kuvvetlerin konuşlandırılmasını sağlamak” amacıyla “Almanya Harekat Planı”nı başlattı. Almanya üzerinden NATO'nun doğu kanadına kadar. “NATO ittifak bölgesine yönelik askeri tehdidin gerçek bir olasılık gibi görünmesi” nedeniyle ülke çapında bir barınma konsepti hazırlanıyor ve zorunlu askerlik hizmetine dönüş hararetle tartışılıyor. Sağlık sistemi bile olası askeri çatışmalara karşı daha hazırlıklı olmalıdır.
Açık kaynak
Bülten
Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.
Barışın diplomatik yollarla sağlanması talepleri söz konusu olduğunda ülkemizin sokakları, savaş davulcularının gürültüsüne kıyasla dayanılmaz derecede sessizdir.
Siyasi olarak tamamen pasif durumda değiliz: İklimin korunması, uygun fiyatlı konutlar, adil ücretler, iyi bir sağlık ve eğitim sistemi için ve son olarak faşizme, Yahudi karşıtlığına ve ayrımcılığa karşı gösteri yapıyoruz.
Ancak mevcut tehdit göz önüne alındığında, önceliklerimizin sırasının hala doğru olup olmadığını kendimize sormalıyız, çünkü savaş çıkarsa tüm bunlar yalnızca marjinal bir rol oynayacaktır.
Nükleer savaş durumunda iklim korumanın aslında geçerliliğini yitirdiğinin farkında mıyız? Evlerimizin, kreşlerimizin, okullarımızın, üniversitelerimizin, iş yerlerimizin harabeye dönmesini mi? Bombaların köken, cinsel kimlik ve dini bağlılık arasında ayrım yapmadığını mı? Dünyadaki hiçbir sağlık sisteminin bu kadar kanlı bir mücadeleye hazır olmadığını ve mezarlıkların aşırı kalabalık olacağını mı düşünüyorsunuz?
Ülkedeki pasifistler nerede?
Sivil örgütler ve kiliseler gibi barış girişimi de neredeyse sessizliğe büründü. Çocuklarının ve torunlarının iyiliğinden endişe duyan ebeveynler ve büyükanne ve büyükbabalar nerede? Genç nesil nerede? Ülkedeki pasifistler nerede?
Korkularını dile getirmeye, anlatıları sorgulamaya ve dar fikir koridorlarına dikkat çekmeye cesaret eden az sayıda kişi, profilaktik olarak Rusya yanlısı veya AfD bağlantılı bir köşeye sürülüyor ve bir tür “kötü insan” konumuna indiriliyor.
Nüfusun yaklaşık yüzde 43'ü Ukrayna'ya daha fazla silah gönderilmesine karşı çıkıyor. Biliyoruz: Savaşlar söz ve anlaşmalarla olmuştur ve sona erecektir, ama asla silahlarla. Siyasetten sorumlu olanlara, yalnızca halkı savaşın olası sonuçlarından korumakla kalmayıp, öncelikle onları savaşın başlangıcından itibaren mümkün olan tüm araçları kullanarak korumakla sorumlu olduklarını yüksek sesle hatırlatmalıyız. İnsani bir varoluşun tek garantisi barıştır ve onun korunması bizim kararlılığımızı gerektirir – şimdi.
Marlene Heupel, yönetim asistanı, Wuppertal'da yaşıyor ve çalışıyor.
Bu, açık kaynak girişimimizin bir parçası olarak gönderilen bir gönderidir. İle Açık kaynak Berlin yayınevi ilgilenen herkese bu fırsatı sunuyor İlgili içeriğe ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunmak. Seçilen katkılar yayınlandı ve onurlandırıldı.