Ipek
New member
Guatr Cinsel İsteksizlik Yapar mı? Beden, Toplum ve Görünmeyen Eşitsizlikler Üzerine Samimi Bir Sohbet
Merhaba sevgili forumdaşlar
Bugün biraz hassas ama bir o kadar da önemli bir konuyu konuşmak istiyorum: guatr ve cinsel isteksizlik.
Evet, tıpta yer alan fizyolojik bir durumdan bahsediyoruz, ama mesele sadece hormonlarla sınırlı değil. Çünkü insan bedeni sadece biyolojik değil, toplumsal, psikolojik ve kültürel bir alan.
Yani mesele şu: “Guatr cinsel isteği azaltır mı?” sorusu kadar, “Toplum guatrı olan bireyi nasıl görüyor? Bu durum cinsiyetlere göre nasıl algılanıyor?” soruları da önemli.
Hadi gelin, bu konuyu hem bilimsel hem insani hem de toplumsal cinsiyet perspektifinden birlikte konuşalım.
---
Guatr Nedir ve Cinsel İstekle Ne İlgisi Var?
Kısaca hatırlayalım:
Guatr, tiroid bezinin büyümesiyle oluşan bir rahatsızlıktır. Tiroid bezi, hormonlarımızı, enerjimizi, ruh halimizi ve evet — libidomuzu da etkiler.
Tiroid az çalıştığında (hipotiroidi), metabolizma yavaşlar, yorgunluk artar, depresyon eğilimi olur. Bu da doğrudan cinsel isteğin azalmasına yol açabilir.
Yani evet, fizyolojik olarak guatr cinsel isteksizlik yapabilir.
Ama işin sadece biyolojide kalmadığını, toplumun da bu tabloyu nasıl şekillendirdiğini görmek gerek.
---
Kadınların Perspektifi: Görünmeyen Yükler ve Toplumsal Baskılar
Kadın forumdaşlarımızdan sıkça duyduğumuz şey şu:
> “Evet, halsiz hissediyorum ama asıl problem çevremdeki beklentiler. ‘Kadınsan her zaman enerjik, bakımlı ve istekli olmalısın’ diyorlar.”
Kadınlarda guatr, sadece fiziksel bir hastalık değil, toplumsal bir görünürlük meselesine de dönüşüyor.
Kilo alımı, saç dökülmesi, halsizlik gibi belirtiler kadınları “kadınlık normlarının dışına” itiyor.
Ve maalesef bu durumda toplumun bakışı da acımasız olabiliyor.
Bazı kadınlar bu durumu şöyle dile getiriyor:
> “İstekli olmadığımda bile suçluluk hissediyorum. Eşim anlamıyor, doktor hormonal diyor ama toplum duygusal destek vermiyor.”
Kadınların yaşadığı cinsel isteksizlik sadece hormonal değil; aynı zamanda duygusal ve sosyal bir baskının yansıması.
Çünkü kadınlar çoğu zaman “yetersiz hissediyor” — hem bedenine hem duygularına karşı.
---
Erkeklerin Perspektifi: Çözüm Odaklı, Ama Duygusal Gerçeklerden Uzak
Erkek forumdaşların yaklaşımı ise genelde daha analitik ve pratik oluyor:
> “Guatr varsa doktora git, ilaç düzenlenir, hormon dengelenir, istek geri gelir.”
Mantıklı, evet.
Ama erkeklerin çoğu kez gözden kaçırdığı şey şu: partnerin hisleri, özgüveni, beden algısı.
Erkekler genellikle “sorunu çözmeye” odaklanırken, kadın partner “anlaşılmaya” ihtiyaç duyuyor.
Bu fark, ilişkideki iletişimi zedeleyebiliyor.
Bir erkek şöyle diyebilir:
> “Ben destek olmaya çalışıyorum ama anlamıyorum. Niye eskisi gibi değiliz?”
Burada mesele, “seks” değil; yakınlık ve empati eksikliği.
Çünkü guatr gibi hormonel rahatsızlıklar, sadece bedeni değil, kişinin kendini sevme biçimini de değiştiriyor.
Yani erkeklerin tıbbi çözüme yönelmesi doğru ama duygusal desteği unutmamaları gerekiyor.
---
Toplumsal Cinsiyet Dinamikleri: Kadın Susar, Erkek Sorgular
Ne yazık ki toplumda hâlâ kadınların cinselliği üzerine konuşmak bir tabu.
Kadın, cinsel isteksizlik yaşadığında “soğuk”, “ilgisiz”, hatta “eşine iyi bakmıyor” gibi haksız etiketlerle karşılaşıyor.
Oysa erkek aynı durumu yaşadığında “stresli” veya “yorgun” olarak görülüyor.
Yani aynı biyolojik durum, toplumsal olarak iki farklı biçimde yargılanıyor.
Kadın, “hormonları bozuk” diye eleştirilirken, erkek “çalışıyor, o yüzden” diye mazur görülüyor.
İşte tam burada toplumsal cinsiyet adaletsizliği devreye giriyor.
Guatr, hormonları etkiler ama toplumun bakışı, duyguları etkiler.
Bu yüzden bazı kadınlar doktoruna bile söylemekten çekiniyor:
> “Cinsel isteğim azaldı demeye utanıyorum, sanki suçmuş gibi hissediyorum.”
---
Çeşitlilik ve Dahil Etme: Bedenler Farklı, Deneyimler de Farklı
Bir başka önemli boyut da çeşitlilik.
Herkesin bedeni, hormonu, duygusu farklı.
Guatr kimi insanda fiziksel yorgunluk yaratırken, kiminde ruhsal çöküntüye sebep olabiliyor.
Cinsel yönelim fark etmeksizin, herkes bu durumu yaşayabilir.
Ama ne yazık ki toplum hâlâ “kadın isteksizse duygusaldır, erkekse fizyolojik bir şey vardır” kalıbına sıkışmış durumda.
Bu yaklaşım, hem kadınları susturuyor hem erkekleri yalnızlaştırıyor.
Oysa cinsellik bir “performans” değil, bir paylaşım ve deneyim alanı.
Guatr gibi rahatsızlıklar da bu paylaşımın parçası olabilir — yeter ki konuşabilelim.
---
Sosyal Adalet Perspektifi: Sağlık Erişimi, Eşitlik ve Farkındalık
Guatr tedavisinde kullanılan ilaçlara, düzenli kontrole ve psikolojik desteğe erişim, herkes için eşit değil.
Ekonomik durumu zayıf olan biri için “hormon testi yaptırmak” bile lüks olabiliyor.
Yani burada mesele sadece beden değil, sosyal adalet.
Bir kadın forumdaş şöyle yazmıştı:
> “Doktora gittim ama ilacı alamadım, çok pahalıydı. Sonra isteksizlik daha da arttı, kendimi tamamen kapattım.”
Bu örnek bile gösteriyor ki, sağlıkta eşitsizlik sadece tedaviyi değil, insan ilişkilerini de etkiliyor.
Cinsel isteksizlik, sadece “bireysel bir sorun” değil; toplumsal bir sonuç.
---
Peki Ne Yapabiliriz?
Bu noktada çözüm, sadece ilaçla değil, farkındalıkla başlıyor.
- Guatr yaşayan bireyler yargılanmadan, utanmadan duygularını paylaşabilmeli.
- Partnerler, “daha çok çaba” değil, “daha çok anlayış” göstermeli.
- Toplum, cinselliği tabu olmaktan çıkarıp, bir sağlık ve iletişim konusu olarak görmeli.
Bir erkek forumdaş destek olmanın yollarını sorduğunda, bir kadın şöyle yazmıştı:
> “Beni düzeltmeye çalışma, sadece yanımda ol.”
Belki de bu cümlenin içinde hem tedavi hem empati hem de eşitlik var.
---
Son Söz: Guatr Değil, Sessizlik Yıpratıyor
Evet, guatr cinsel isteği azaltabilir.
Ama asıl yıpratan şey, bu konuda konuşamamamız.
Kadınlar “ayıp” diye susuyor, erkekler “çözemedim” diye uzaklaşıyor.
Toplum ise hâlâ “bunlar özel konular” deyip kulaklarını kapatıyor.
Oysa sağlık da beden de cinsellik de insanın bir parçası.
Bu yüzden forumdaşlar, gelin bu konuyu sessiz bırakmayalım.
Siz hiç böyle bir durum yaşadınız mı?
Ya da çevrenizde guatr gibi bir rahatsızlığın duygusal ilişkileri nasıl etkilediğine tanık oldunuz mu?
Belki de paylaşmak, şifa bulmanın ilk adımıdır.
Merhaba sevgili forumdaşlar
Bugün biraz hassas ama bir o kadar da önemli bir konuyu konuşmak istiyorum: guatr ve cinsel isteksizlik.
Evet, tıpta yer alan fizyolojik bir durumdan bahsediyoruz, ama mesele sadece hormonlarla sınırlı değil. Çünkü insan bedeni sadece biyolojik değil, toplumsal, psikolojik ve kültürel bir alan.
Yani mesele şu: “Guatr cinsel isteği azaltır mı?” sorusu kadar, “Toplum guatrı olan bireyi nasıl görüyor? Bu durum cinsiyetlere göre nasıl algılanıyor?” soruları da önemli.
Hadi gelin, bu konuyu hem bilimsel hem insani hem de toplumsal cinsiyet perspektifinden birlikte konuşalım.
---
Guatr Nedir ve Cinsel İstekle Ne İlgisi Var?
Kısaca hatırlayalım:
Guatr, tiroid bezinin büyümesiyle oluşan bir rahatsızlıktır. Tiroid bezi, hormonlarımızı, enerjimizi, ruh halimizi ve evet — libidomuzu da etkiler.
Tiroid az çalıştığında (hipotiroidi), metabolizma yavaşlar, yorgunluk artar, depresyon eğilimi olur. Bu da doğrudan cinsel isteğin azalmasına yol açabilir.
Yani evet, fizyolojik olarak guatr cinsel isteksizlik yapabilir.
Ama işin sadece biyolojide kalmadığını, toplumun da bu tabloyu nasıl şekillendirdiğini görmek gerek.
---
Kadınların Perspektifi: Görünmeyen Yükler ve Toplumsal Baskılar
Kadın forumdaşlarımızdan sıkça duyduğumuz şey şu:
> “Evet, halsiz hissediyorum ama asıl problem çevremdeki beklentiler. ‘Kadınsan her zaman enerjik, bakımlı ve istekli olmalısın’ diyorlar.”
Kadınlarda guatr, sadece fiziksel bir hastalık değil, toplumsal bir görünürlük meselesine de dönüşüyor.
Kilo alımı, saç dökülmesi, halsizlik gibi belirtiler kadınları “kadınlık normlarının dışına” itiyor.
Ve maalesef bu durumda toplumun bakışı da acımasız olabiliyor.
Bazı kadınlar bu durumu şöyle dile getiriyor:
> “İstekli olmadığımda bile suçluluk hissediyorum. Eşim anlamıyor, doktor hormonal diyor ama toplum duygusal destek vermiyor.”
Kadınların yaşadığı cinsel isteksizlik sadece hormonal değil; aynı zamanda duygusal ve sosyal bir baskının yansıması.
Çünkü kadınlar çoğu zaman “yetersiz hissediyor” — hem bedenine hem duygularına karşı.
---
Erkeklerin Perspektifi: Çözüm Odaklı, Ama Duygusal Gerçeklerden Uzak
Erkek forumdaşların yaklaşımı ise genelde daha analitik ve pratik oluyor:
> “Guatr varsa doktora git, ilaç düzenlenir, hormon dengelenir, istek geri gelir.”
Mantıklı, evet.
Ama erkeklerin çoğu kez gözden kaçırdığı şey şu: partnerin hisleri, özgüveni, beden algısı.
Erkekler genellikle “sorunu çözmeye” odaklanırken, kadın partner “anlaşılmaya” ihtiyaç duyuyor.
Bu fark, ilişkideki iletişimi zedeleyebiliyor.
Bir erkek şöyle diyebilir:
> “Ben destek olmaya çalışıyorum ama anlamıyorum. Niye eskisi gibi değiliz?”
Burada mesele, “seks” değil; yakınlık ve empati eksikliği.
Çünkü guatr gibi hormonel rahatsızlıklar, sadece bedeni değil, kişinin kendini sevme biçimini de değiştiriyor.
Yani erkeklerin tıbbi çözüme yönelmesi doğru ama duygusal desteği unutmamaları gerekiyor.
---
Toplumsal Cinsiyet Dinamikleri: Kadın Susar, Erkek Sorgular
Ne yazık ki toplumda hâlâ kadınların cinselliği üzerine konuşmak bir tabu.
Kadın, cinsel isteksizlik yaşadığında “soğuk”, “ilgisiz”, hatta “eşine iyi bakmıyor” gibi haksız etiketlerle karşılaşıyor.
Oysa erkek aynı durumu yaşadığında “stresli” veya “yorgun” olarak görülüyor.
Yani aynı biyolojik durum, toplumsal olarak iki farklı biçimde yargılanıyor.
Kadın, “hormonları bozuk” diye eleştirilirken, erkek “çalışıyor, o yüzden” diye mazur görülüyor.
İşte tam burada toplumsal cinsiyet adaletsizliği devreye giriyor.
Guatr, hormonları etkiler ama toplumun bakışı, duyguları etkiler.
Bu yüzden bazı kadınlar doktoruna bile söylemekten çekiniyor:
> “Cinsel isteğim azaldı demeye utanıyorum, sanki suçmuş gibi hissediyorum.”
---
Çeşitlilik ve Dahil Etme: Bedenler Farklı, Deneyimler de Farklı
Bir başka önemli boyut da çeşitlilik.
Herkesin bedeni, hormonu, duygusu farklı.
Guatr kimi insanda fiziksel yorgunluk yaratırken, kiminde ruhsal çöküntüye sebep olabiliyor.
Cinsel yönelim fark etmeksizin, herkes bu durumu yaşayabilir.
Ama ne yazık ki toplum hâlâ “kadın isteksizse duygusaldır, erkekse fizyolojik bir şey vardır” kalıbına sıkışmış durumda.
Bu yaklaşım, hem kadınları susturuyor hem erkekleri yalnızlaştırıyor.
Oysa cinsellik bir “performans” değil, bir paylaşım ve deneyim alanı.
Guatr gibi rahatsızlıklar da bu paylaşımın parçası olabilir — yeter ki konuşabilelim.
---
Sosyal Adalet Perspektifi: Sağlık Erişimi, Eşitlik ve Farkındalık
Guatr tedavisinde kullanılan ilaçlara, düzenli kontrole ve psikolojik desteğe erişim, herkes için eşit değil.
Ekonomik durumu zayıf olan biri için “hormon testi yaptırmak” bile lüks olabiliyor.
Yani burada mesele sadece beden değil, sosyal adalet.
Bir kadın forumdaş şöyle yazmıştı:
> “Doktora gittim ama ilacı alamadım, çok pahalıydı. Sonra isteksizlik daha da arttı, kendimi tamamen kapattım.”
Bu örnek bile gösteriyor ki, sağlıkta eşitsizlik sadece tedaviyi değil, insan ilişkilerini de etkiliyor.
Cinsel isteksizlik, sadece “bireysel bir sorun” değil; toplumsal bir sonuç.
---
Peki Ne Yapabiliriz?
Bu noktada çözüm, sadece ilaçla değil, farkındalıkla başlıyor.
- Guatr yaşayan bireyler yargılanmadan, utanmadan duygularını paylaşabilmeli.
- Partnerler, “daha çok çaba” değil, “daha çok anlayış” göstermeli.
- Toplum, cinselliği tabu olmaktan çıkarıp, bir sağlık ve iletişim konusu olarak görmeli.
Bir erkek forumdaş destek olmanın yollarını sorduğunda, bir kadın şöyle yazmıştı:
> “Beni düzeltmeye çalışma, sadece yanımda ol.”
Belki de bu cümlenin içinde hem tedavi hem empati hem de eşitlik var.
---
Son Söz: Guatr Değil, Sessizlik Yıpratıyor
Evet, guatr cinsel isteği azaltabilir.
Ama asıl yıpratan şey, bu konuda konuşamamamız.
Kadınlar “ayıp” diye susuyor, erkekler “çözemedim” diye uzaklaşıyor.
Toplum ise hâlâ “bunlar özel konular” deyip kulaklarını kapatıyor.
Oysa sağlık da beden de cinsellik de insanın bir parçası.
Bu yüzden forumdaşlar, gelin bu konuyu sessiz bırakmayalım.
Siz hiç böyle bir durum yaşadınız mı?
Ya da çevrenizde guatr gibi bir rahatsızlığın duygusal ilişkileri nasıl etkilediğine tanık oldunuz mu?
Belki de paylaşmak, şifa bulmanın ilk adımıdır.