Bu bir Açık kaynak-Katkı. Berliner Verlag herkese ilgilendiğini verir OlasılıkAlaka düzeyi ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunmak.
Entegrasyon reçete edilemez. İnsanların yer olduğu yerdir – nefes almak, buluşmak, olmak. Benim için Tempelhofer Feld böyle bir yer. Farklılıkların görünür olduğu ve hala kimsenin kendilerini kanıtlaması gerektiği bir yer. Birlikte savunmamız gereken bir yer. Sadece güzel olduğu için değil. Ama çalıştığı için.
2008 yılında Schillerkiez'e taşındım. O zaman “Alman” tanıdıklarıma (ya da daha doğrusu: göç öyküsü olmayan arkadaşlarıma) bölge hakkında ne düşündüklerini sordum. 28 yaşındaydım, bekar ve elbette kendimi güvende hissetmek istedim. “Gitme alanı”, birçoğu Hermannplatz'ın üzerindeki alan hakkında söyledi. Ama teklif çok iyiydi, bu yüzden kendi resmimi almak için yol açtım.
2009'da Tempelhofer FeldSchöning/imageo
Çocukken Rio de Janeiro'nun zengin bir çeyreği olan Copacabana'da yaşadım. Schillerkiez'de hemen daha güvende hissettim. O zaman, sosyal eşitsizlik bugün olduğu kadar görünür olmaktan uzaktı. Bu arada Neukölln'de Copacabana'da olduğu kadar evsiz insan görüyorum. Sadece: Brezilya'da yoksulluğun daha net bir ten rengi var.
Tempelhofer Feld hareketimden birkaç ay sonra kapatıldı. O zamanlar söylenti, büyük ölçekli bazı siyasi insanların son zamanlarda bölgede gayrimenkul satın aldıklarına dair dolaşıyordu. İlk elden bilgi güçtür. Sadece “diğerleri” değil.
Mahalle kasvetli görünüyordu. Sadece Tempelhofer Feld'in daha sonraki açılışıyla oldu. Burada bir fırın vardı, bir süpermarket vardı – ve hepsi bu. Hermannstrasse'de en fazla restoranlar veya kafeler bulundu. Ancak 2010'dan itibaren mahalle hızla döndü.
Tempelhofer Feld 2014'te Izgara AlanıAndreas prost/imago
Herrfurthstrasse: Arabalarla dolu bir bisiklet bölgesi
Herrfurthstrasse bana bugün plaja giden bir caddeyi hatırlatıyor: Kalabalık kaldırıma neredeyse hiç uyuyor, piknik sepetleri, kaykaylar, bisikletler, çocuklar, müziklerle ortada – ileri geri – ilerliyor. Arkadaşlarınızla veya ailenizle paylaştığınız her şeyle. Ya da tanıyabilecek insanlarla.
Arabaların bugün hala Herrfurthstrasse'den geçebilmesi, siyasetin esas olarak ayrıcalıklı bir azınlık için yapıldığının kanıtıdır. Herrfurthstrasse'yi “bisiklet yolu” olarak tanımlamak kötü bir şaka: Her gün park ikinci sıraya park edilir ve genellikle 50 km/s'den fazla rastlanır.
Sahaya girerseniz, aniden farklılıkların buluştuğu ve karşılaşmasının doğal olarak, neredeyse ciddiyetle olduğu bir yerdesiniz. 30 dereceden fazla sıcak olduğunda, göçmen geçmişi olmayan birkaç kişiyi “organik Almanlar” olarak görebilirsiniz. Senin için çok sıcak.
Sıcaklıklar yükseldiğinde, kişi göç tarihi olan insanlarla karşılaşır – Latin Amerika'dan, Afrika'dan, mülteci konaklamasında yaşayan insanlar, tablao'da “Flamenkos” değil, aynı zamanda şehrin dört bir yanından hareketsiz bir günü kaçırmayan sporcular.
Her şey 30 derecenin altında karıştırılır. Kalabalığın alanı var ve güneş ışığında bir zamanlar 2000'lerin sadece daha çeşitli ve sabit “serseri serseri” olmadan yaşadığım bir festival atmosferi var. Daha demokratik.
İnsanlar Mayıs 2024'te Tempelhofer Feld'de güneşli bir günün tadını çıkarıyor.Emmanuele Contini/imageo
Tempelhofer Feld demokratik bir yerdir. Birlikte karar verdik – evet, çünkü 2008'de doğallaştım! – Bu alanın tamamen korunması gerektiği. Bugün büyük alanında çok sayıda girişim bulunmaktadır. Bu yüzden bu kadar önemlidir: Birçoğumuz sınırlı bir alanda yaşıyoruz. Birçoğumuzun tahsis bahçesi yok, yeşil parçası yok, Grunewald'da yaşamıyor. Birçoğu uzaktan bir tatil alamaz. Birçoğumuz bisiklete biniyoruz, bütün hafta çok çalışıyoruz. Ama burada deneyimleri başkalarıyla paylaşabileceğimiz bir yer buluyoruz. Çok karmaşık.
Tempelhofer Feld'de hiç kitlesel kavga duydunuz mu? Yapmıyorum. Orada oynayabileceklerini soran bir gülümsemesi olan insanları görüyorum. Ya da birisinin ödünç alacak bir çatalı olup olmadığı. Şanslarını açık havada bulan ve farklı bir toplumda birbirleriyle yaşamayı öğrenen insanları görüyorum. Bu arada, bir yeri barışçıl bir şekilde paylaşmaya alışıyoruz – ve son olarak bunu kabul ediyoruz. Alanı marjinal bir gelişme ile eskrim yapma fikri – “Dairelere ihtiyacımız var” bahanesi altında – demokratik olarak yapılan bir karara girer.
Açık kaynak
Bülten
Kayıtınız için teşekkür ederiz.
E -posta ile bir onay alacaksınız.
Bir fikir yarışmasına üç milyon avro harcandı- özellikle Berlin Senatosu'nun gençlik, aile ve eğitim çalışmalarında ne kadar yakın hesaplandığını düşündüğünüzde. Bu fikir sadece alanı gerçekten bilmeyen ve takdir etmeyen güçlü insanlardan gelebilir. Ve bu dairelerin hangi cüzdan için tasarlandığını uzun zamandır biliyorduk.
Berlin'in Tempelhofer Feld'e ihtiyacı var. Bir grup burada diğerine entegre edilmez – insanlar burada buluşur ve birlikte büyürler. Tempelhofer Feld'i yaşa!
Anaís Furtado 2000 yılında 19 yaşında Almanya'ya geldi. Bugün kültürel bilim adamı, serbest sanatçı ve Berlin'deki bölge çalışmalarında çalışıyor. SBir işitme bozukluğu ile yaşıyor – ses sadece onlar için değil, aynı zamanda karşılaşıyor.
Bu, açık kaynak girişimimizin bir parçası olarak gönderilen bir katkıdır. İle Açık kaynak Berlin Yayıncısı, fırsatla ilgilenen herkese verir,, Alaka ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunmak için. Seçilen katkılar olacak Yayınlanmış ve onurlandırılmış.
Bu makale Creative Commons lisansına tabidir (CC BY-NC-NOD 4.0). Yazar ve Berliner Zeitung adını vererek ve herhangi bir işlem hariç olmak üzere, genel halk tarafından ticari olmayan amaçlar için serbestçe kullanılabilir.
Entegrasyon reçete edilemez. İnsanların yer olduğu yerdir – nefes almak, buluşmak, olmak. Benim için Tempelhofer Feld böyle bir yer. Farklılıkların görünür olduğu ve hala kimsenin kendilerini kanıtlaması gerektiği bir yer. Birlikte savunmamız gereken bir yer. Sadece güzel olduğu için değil. Ama çalıştığı için.
2008 yılında Schillerkiez'e taşındım. O zaman “Alman” tanıdıklarıma (ya da daha doğrusu: göç öyküsü olmayan arkadaşlarıma) bölge hakkında ne düşündüklerini sordum. 28 yaşındaydım, bekar ve elbette kendimi güvende hissetmek istedim. “Gitme alanı”, birçoğu Hermannplatz'ın üzerindeki alan hakkında söyledi. Ama teklif çok iyiydi, bu yüzden kendi resmimi almak için yol açtım.
2009'da Tempelhofer FeldSchöning/imageo
Çocukken Rio de Janeiro'nun zengin bir çeyreği olan Copacabana'da yaşadım. Schillerkiez'de hemen daha güvende hissettim. O zaman, sosyal eşitsizlik bugün olduğu kadar görünür olmaktan uzaktı. Bu arada Neukölln'de Copacabana'da olduğu kadar evsiz insan görüyorum. Sadece: Brezilya'da yoksulluğun daha net bir ten rengi var.
Tempelhofer Feld hareketimden birkaç ay sonra kapatıldı. O zamanlar söylenti, büyük ölçekli bazı siyasi insanların son zamanlarda bölgede gayrimenkul satın aldıklarına dair dolaşıyordu. İlk elden bilgi güçtür. Sadece “diğerleri” değil.
Mahalle kasvetli görünüyordu. Sadece Tempelhofer Feld'in daha sonraki açılışıyla oldu. Burada bir fırın vardı, bir süpermarket vardı – ve hepsi bu. Hermannstrasse'de en fazla restoranlar veya kafeler bulundu. Ancak 2010'dan itibaren mahalle hızla döndü.
Tempelhofer Feld 2014'te Izgara AlanıAndreas prost/imago
Herrfurthstrasse: Arabalarla dolu bir bisiklet bölgesi
Herrfurthstrasse bana bugün plaja giden bir caddeyi hatırlatıyor: Kalabalık kaldırıma neredeyse hiç uyuyor, piknik sepetleri, kaykaylar, bisikletler, çocuklar, müziklerle ortada – ileri geri – ilerliyor. Arkadaşlarınızla veya ailenizle paylaştığınız her şeyle. Ya da tanıyabilecek insanlarla.
Arabaların bugün hala Herrfurthstrasse'den geçebilmesi, siyasetin esas olarak ayrıcalıklı bir azınlık için yapıldığının kanıtıdır. Herrfurthstrasse'yi “bisiklet yolu” olarak tanımlamak kötü bir şaka: Her gün park ikinci sıraya park edilir ve genellikle 50 km/s'den fazla rastlanır.
Sahaya girerseniz, aniden farklılıkların buluştuğu ve karşılaşmasının doğal olarak, neredeyse ciddiyetle olduğu bir yerdesiniz. 30 dereceden fazla sıcak olduğunda, göçmen geçmişi olmayan birkaç kişiyi “organik Almanlar” olarak görebilirsiniz. Senin için çok sıcak.
Sıcaklıklar yükseldiğinde, kişi göç tarihi olan insanlarla karşılaşır – Latin Amerika'dan, Afrika'dan, mülteci konaklamasında yaşayan insanlar, tablao'da “Flamenkos” değil, aynı zamanda şehrin dört bir yanından hareketsiz bir günü kaçırmayan sporcular.
Her şey 30 derecenin altında karıştırılır. Kalabalığın alanı var ve güneş ışığında bir zamanlar 2000'lerin sadece daha çeşitli ve sabit “serseri serseri” olmadan yaşadığım bir festival atmosferi var. Daha demokratik.
İnsanlar Mayıs 2024'te Tempelhofer Feld'de güneşli bir günün tadını çıkarıyor.Emmanuele Contini/imageo
Tempelhofer Feld demokratik bir yerdir. Birlikte karar verdik – evet, çünkü 2008'de doğallaştım! – Bu alanın tamamen korunması gerektiği. Bugün büyük alanında çok sayıda girişim bulunmaktadır. Bu yüzden bu kadar önemlidir: Birçoğumuz sınırlı bir alanda yaşıyoruz. Birçoğumuzun tahsis bahçesi yok, yeşil parçası yok, Grunewald'da yaşamıyor. Birçoğu uzaktan bir tatil alamaz. Birçoğumuz bisiklete biniyoruz, bütün hafta çok çalışıyoruz. Ama burada deneyimleri başkalarıyla paylaşabileceğimiz bir yer buluyoruz. Çok karmaşık.
Tempelhofer Feld'de hiç kitlesel kavga duydunuz mu? Yapmıyorum. Orada oynayabileceklerini soran bir gülümsemesi olan insanları görüyorum. Ya da birisinin ödünç alacak bir çatalı olup olmadığı. Şanslarını açık havada bulan ve farklı bir toplumda birbirleriyle yaşamayı öğrenen insanları görüyorum. Bu arada, bir yeri barışçıl bir şekilde paylaşmaya alışıyoruz – ve son olarak bunu kabul ediyoruz. Alanı marjinal bir gelişme ile eskrim yapma fikri – “Dairelere ihtiyacımız var” bahanesi altında – demokratik olarak yapılan bir karara girer.
Açık kaynak
Bülten
Kayıtınız için teşekkür ederiz.
E -posta ile bir onay alacaksınız.
Bir fikir yarışmasına üç milyon avro harcandı- özellikle Berlin Senatosu'nun gençlik, aile ve eğitim çalışmalarında ne kadar yakın hesaplandığını düşündüğünüzde. Bu fikir sadece alanı gerçekten bilmeyen ve takdir etmeyen güçlü insanlardan gelebilir. Ve bu dairelerin hangi cüzdan için tasarlandığını uzun zamandır biliyorduk.
Berlin'in Tempelhofer Feld'e ihtiyacı var. Bir grup burada diğerine entegre edilmez – insanlar burada buluşur ve birlikte büyürler. Tempelhofer Feld'i yaşa!
Anaís Furtado 2000 yılında 19 yaşında Almanya'ya geldi. Bugün kültürel bilim adamı, serbest sanatçı ve Berlin'deki bölge çalışmalarında çalışıyor. SBir işitme bozukluğu ile yaşıyor – ses sadece onlar için değil, aynı zamanda karşılaşıyor.
Bu, açık kaynak girişimimizin bir parçası olarak gönderilen bir katkıdır. İle Açık kaynak Berlin Yayıncısı, fırsatla ilgilenen herkese verir,, Alaka ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunmak için. Seçilen katkılar olacak Yayınlanmış ve onurlandırılmış.
Bu makale Creative Commons lisansına tabidir (CC BY-NC-NOD 4.0). Yazar ve Berliner Zeitung adını vererek ve herhangi bir işlem hariç olmak üzere, genel halk tarafından ticari olmayan amaçlar için serbestçe kullanılabilir.