Bu bir Açık kaynak-Katkı. Berliner Verlag herkese ilgilendiğini verir OlasılıkAlaka düzeyi ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunmak.
Son otuz yılda, Berlin eyaletinde, Pazar günü Pazarlık konuşmaları ve seçim vaatlerinin çok mümkün olmadığı birkaç büyük mali kriz olmuştur.
Sert kesintilerden ve deneklerinin “çift ve çoklu tekliflerin bozulması” nın ardından Berlin üniversiteleri doksanlı yılların ortalarından istikrarlı bir çalışma esasına dayanmayı umuyordu. Ancak en azından Berlin finansmanının silinmesi nedeniyle, ülke kısa süre sonra önemli bir bütçe açığıyla karşılaştı ve üniversite hane halklarının birkaç yıl içinde yüzde 20'ye kadar azaltılabileceğini açıkladı. Kırık çatışmaları yatıştırmak için, o zaman CDU bilimi senatörü Peter Radunski, Temsilciler Meclisi'nin daha ileri kesintilere karşı bir “kararını” önerdi.
Humboldt Üniversitesi'nin yeni başkanı Hans Meyer, bağlayıcı olmayan siyasete güvenmedi ve 1996 sonbaharının sonlarında 2000 yılına kadar Senato ve üniversiteler arasındaki sözleşmeleri finanse etme konusunda anlaşmayı önerdi. Mayıs 1997'de imzalandılar ve fesih ve bir müdahaleyi hariç tuttular. Bu, birkaç yıl boyunca devam eden üniversite sözleşmelerinin başlangıcıydı. Siyaset, uzun süreli üniversite gelişiminin avantajını kabul etti; Üniversiteler planlama güvenlik ve bütçe esnekliği kazandı.
Üniversitelerde “hava” olduğu ve “Brain City Berlin” teriminin başarılı olduğu düşünülmez, ancak üniversitelerin mükemmellik girişimindeki başarısı, üniversitelerin öğrencileri için çekiciliği, Birleşme dışı araştırmalar ve ticari işletmeler için üniversite sözleşmeleri olmadan muhtemelen mümkün olmazdı.
Humboldt Üniversitesi Unter Den Linden'in ana binasıJens Kalaene/DPA
Kamu protestoları tarafından kısmi başarı
Binyılın başından sonra Berlin, “gıcırdayana kadar tasarruf etmek” zorunda kaldı ve ülke çapında bir kolektif anlaşmanın maliyetlerinden kaçınmak için 2003 yılında işveren derneklerinden çıktı. Hemen hemen tüm üniversiteler izledi. Ülke derhal üniversitelerin artık daha az paraya ihtiyacı olduğunu ve hibeleri kısaltmak istediğini söyledi. Üniversiteler kırık sözleşmeye karşı dava sözü verdiler.
Politikacılar başlangıçta kızgın tepki gösterdiler, ancak yasal bir anlaşmazlığı riske atmadılar. Son olarak, değişim sözleşmeleri sonuçlandı, her iki taraf da üniversite sözleşmelerinin modelini tehlikeye atmak istemedi; Üniversitelerin yasal konumu güçlendirildi. Bu arada, ülke çapında kolektif anlaşmalar Berlin'de ve üniversitelerde tekrar geçerlidir.
2009 yılına kadar üniversite sözleşmeleri için ülke gerçekleştirilemeyen indirimler çağrısında bulundu. Çok yönlü bir iş kilidi durumunda bile HU'da bir bütçe açığı kaçınılmaz olurdu. Siyaset maceracı fikirleri devreye sokdu. İdarelerde gerçekte maliyetlerden daha fazla fon silinmeli ve kolektif ajanslar için ek arz (VBL) de sona erdirilmeli ve PDS ile ilgili, şüpheli bir sağlayıcı ve öğrenci asistanları için devlet kolektif anlaşması ile yeni bir fon sona erdirilmelidir. sonlandırılır. Şiddet içeren kamu protestoları kısmi başarılara yol açtı, ancak üniversite haneleri 75 milyon avro kısaltıldı ve bu da sözleşmenin sonuçlandırılması konusunda iç bir anlaşmazlık ile ilişkili.
Şubat 2024'te, üniversitelerin ek maliyetlerini (özellikle tarife ve maaş artışları ve enflasyon yoluyla) telafi etmek ve temel yapılarını güvence altına almak için 2025-2028 için sözleşmeler imzalanmıştır. Aralık 2024'ten itibaren Temsilciler Meclisi'nin 2025 devlet bütçesi konusundaki kararı ile israftır.
1996'dan beri ülke ve üniversiteler arasında koordinasyon veya en azından açıklama girişimleri olsa da, bu artık mümkün değildi. Bilim İdaresi, üniversite hane halklarında “kapanış” olarak gizlenen kesintiler var. Adı hile kutusundaki bir saptır, genellikle kapatmalar iptal edilebilir. Bu sadece yılın ikinci yarısındaki üniversiteler arasında yeniden dağıtım ile mümkün olacaktır. Bu tür kısıtlamalar 1990'ların başında zor zamanlarda bile mevcut değildi.
Kaotikleşme yoluyla üniversite kontrolü
Bilim senatörü ayrıca ülkenin çifte bütçe 2026/27 için temel taşlarının “yeniden müzakere” olacağını belirtti. Bu muhtemelen kaotikleşme yoluyla üniversite kontrolüne benziyor ve daha fazla kesiliyor. Üniversiteler bir yıl içinde üçlü planlamalıdır: yılın ilk yarısı için, yılın ikinci yarısı ve çift hane zamanı için. 2028 sözleşme yılı masanın altına düşmüş gibi görünüyor.
Berlin Özgür Üniversitesi'nde bir konferansta öğrencilerBritta Pedersen/DPA
Sözleşmenin ihlalinin yasal ve siyasi değerlendirmesine ek olarak, üniversitelerin açıklardan kaçınabileceği ve hangi sonuçlardan kaçınabileceği sorusu ortaya çıkmaktadır. Kamuoyunda, ülke tüm üniversiteler için hibenin yüzde sekizini azaltacağını açıklıyor. Bu Excel tablosuna sahip politika. Azaltmanın üniversite sözleşmelerinin artan hibeleri ile ilişkili olduğu kabul edilebilse bile, ülkeye önemli bir ışık veren iki nokta vardır: kesintilerin referans değişkeni ve pratik uygulamaları.
Ne yazık ki teknik olarak alıyor. Üniversite haneleri, 2025'te yaklaşık 149 milyon avro katkıda bulunan eyalet ve federal hükümetten yemek yemek. Bununla birlikte, ülke, sadece devlet sübvansiyonunda değil, aynı zamanda Berlin'i yaklaşık 12 milyon avro getiren federal fonlarda sistematik olarak doğru olacak yüzde sekiz azaltma yapmıyor. Kültür alanında olduğu gibi, pratik uygulama bir kararla ilgili bir konu gibi görünmemektedir. Muhafazakar bir bakış açısından, bütçe fonlarının yüzde 70'i, örneğin kiralar, enerji maliyetleri, personelin uzun vadeli sözleşmeleri ve emeklilik hizmetleri gibi hemen hareket ettirme işlemlerine karşı bağışıktır. Yüzde sekizini “kısa” araçlara koyarsanız, aslında yüzde 27'dir. Kuşkusuz, tarife ve maaş artışlarının telafi edilmediği varsayılarak. Maaş Şubat ayında yüzde 5,5 artacak. Sendikalar mevcut tarife turunda yüzde sekiz talep ediyor.
Ülke tazminat için sessiz. Toplu pazarlıkta nasıl davrandığını ve kendi personel maliyetlerinizi nasıl planladığını bilmek ilginç olurdu.
CDU parlamenter grubu lideri Dirk Stettner (soldan sağa), hükümet belediye başkanı Kai Wegner, SPD parlamenter grup lideri Raed Saleh ve Ekonomik İşler, Enerji ve İşletme Senatörü Franziska Giffey, Hanehalkı 2025 basın toplantısındaMetodi Popow/Imageo
Atlantik'in ötesinde yapılan siyaset gibi
Ülke en azından merkezi kontrol cihazına zarar verdi. Oyuncular imparatorun çıplak olduğu ifadesinden çekiniyor gibi görünüyor. Berlin'in üniversite politika hedefleri belirsizdir, ancak ülke her şeyin daha önce olduğu gibi devam edeceğini iddia ediyor. Buna ek olarak, ülkenin prosedürü, Atlantik'in ötesinde yapılan siyasete benziyor, “yeniden müzakere” için bir ön koşul olarak bir güç pozisyonundan sözleşmenin ihlali.
Kısa süre boyunca olduğu gibi, üniversitelere gerektiği gibi müdahale edilebilecek alt yetkililer olarak muamele görürler. “Hiçbir şey yapamayız” sloganına göre, iç çatışmalar patlar veya kesintiler uygulanamaz veya kesintiler uygulanamaz. Üniversite yönetimi, enstrümanı almak için önünüzdeki sefaletin önünde bir pasififik olmak istiyor gibi görünüyor. Temsilciler Meclisi'nde 2025 yılında hane gününün kesintilerine karşı gösteri yapmak rahatsız ediciydi, bu yüzden tüm ticaret fuarları söylendi. İç görüş oluşumunu bilmeden bile, sözleşmenin ihlaline karşı bariz dava öngörülebilir görünmüyor. Soru, gerçeğin saatinin ne zaman attığıdır.
Üniversiteler giderek daha fazla savunmaya başlıyorlar, gittikçe daha az, bir sonraki ve bir sonrakini neden yutmadıklarını açıklayabilirler. Geçtiğimiz yılın deneyimlerine göre, bir sonraki finans kararlarından önce resmi duruşmalar veya içerikle ilgili oylara göre, ülkenin düzenli bir eylemine güvenmek için çok fazla konuşmuyor. Önceki tüm sözleşme müzakerelerinde, sadece çatışmaya istekli ve halk yardımcı oldu.
Üniversiteler, yıllar önce Hu Dekanının fakültesi için verdiği soruyla hızlı bir şekilde karşılaşabilir: Elimizi veya ayağımızı iptal edip etmediğimize karar vermek bizim işimiz mi? Ancak o zaman, üniversite yönetiminin finansal boyutu ve kaba içerik hattı açıktı. Koalisyon gruplarının içeriklerini masaya koyduğunda görülüyor. Finansal acil durum bir üniversite politikası değildir. Ülkeye ne kadar çok zaman alırsa, kesintiler uygulamak o kadar zordur. Yukarıda belirtilen orta bağlama göz önüne alındığında, esas olarak geçici bilimsel personel ve öğrenci asistanları ile tanışacaksınız. Dolayısıyla, üniversite sözleşmelerinde korunması gereken en zayıf şey.
Sanat Üniversitesi Turuna ZiyaretçilerMaurizio gambarini/imago
Kabul sayısının belirlenmesiyle ilgili sorun
Üniversitelerin şu anda kısaltılabilecek konular için kayıt rakamlarını nasıl belirlemeleri gerekiyor. Ülke, 2005 yılında 2009 yılına kadar üniversite sözleşmelerini kabul etti ve bu da bir yıl önce çalışma yeri sayısının 85.000'in altına düşeceğine itiraz etti. Berlin'den eğitim almak isteyenler için bir öncelik kabul edildi, buna yasal olarak izin verilmedi.
Ülkenin şu anda bozulma planlaması olmadığını hayal etmek zor görünüyor. Bu, özellikle Nisan ayında çalışmalarına başlamak veya yaklaşmak isteyenler için dürüst olurdu. Çalışmalarınızın başında uygulanan çalışma ve sınav düzenlemeleri koşulları üzerine alıcı üniversitede bitirme hakkına sahipsiniz.
1990'ların başında kursların silinmesi ve birleşmesi, bunun dahil olanların iyi iradesiyle bile ne kadar karmaşık ve pahalı olduğunu gösterdi. Ve eğer ülke kendi planlamasını hızla açmazsa, dürüstçe (en azından) çalışma ile ilgilenenleri uyarmalıdır.
Andreas Kreßler, Berlin'deki Humboldt Üniversitesi'nde başkanlık ofisi başkanı ve daha sonra 1997'den 2022'ye kadar değerlendirilen üniversite sözleşmelerinin tüm derecelerinde insan kaynakları başkanı olarak yer aldı.
Bu, açık kaynak girişimimizin bir parçası olarak gönderilen bir katkıdır. İle Açık kaynak Berlin Verlag, ilgilenen herkese içerik alaka düzeyi ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunma fırsatı verirse. Seçilen makaleler yayınlanır ve ödüllendirilir.
Bu makale Creative Commons lisansına tabidir (CC BY-NC-NOD 4.0). Yazar ve Berliner Zeitung adını vererek ve herhangi bir işlem hariç olmak üzere, genel halk tarafından ticari olmayan amaçlar için serbestçe kullanılabilir.
Son otuz yılda, Berlin eyaletinde, Pazar günü Pazarlık konuşmaları ve seçim vaatlerinin çok mümkün olmadığı birkaç büyük mali kriz olmuştur.
Sert kesintilerden ve deneklerinin “çift ve çoklu tekliflerin bozulması” nın ardından Berlin üniversiteleri doksanlı yılların ortalarından istikrarlı bir çalışma esasına dayanmayı umuyordu. Ancak en azından Berlin finansmanının silinmesi nedeniyle, ülke kısa süre sonra önemli bir bütçe açığıyla karşılaştı ve üniversite hane halklarının birkaç yıl içinde yüzde 20'ye kadar azaltılabileceğini açıkladı. Kırık çatışmaları yatıştırmak için, o zaman CDU bilimi senatörü Peter Radunski, Temsilciler Meclisi'nin daha ileri kesintilere karşı bir “kararını” önerdi.
Humboldt Üniversitesi'nin yeni başkanı Hans Meyer, bağlayıcı olmayan siyasete güvenmedi ve 1996 sonbaharının sonlarında 2000 yılına kadar Senato ve üniversiteler arasındaki sözleşmeleri finanse etme konusunda anlaşmayı önerdi. Mayıs 1997'de imzalandılar ve fesih ve bir müdahaleyi hariç tuttular. Bu, birkaç yıl boyunca devam eden üniversite sözleşmelerinin başlangıcıydı. Siyaset, uzun süreli üniversite gelişiminin avantajını kabul etti; Üniversiteler planlama güvenlik ve bütçe esnekliği kazandı.
Üniversitelerde “hava” olduğu ve “Brain City Berlin” teriminin başarılı olduğu düşünülmez, ancak üniversitelerin mükemmellik girişimindeki başarısı, üniversitelerin öğrencileri için çekiciliği, Birleşme dışı araştırmalar ve ticari işletmeler için üniversite sözleşmeleri olmadan muhtemelen mümkün olmazdı.
Humboldt Üniversitesi Unter Den Linden'in ana binasıJens Kalaene/DPA
Kamu protestoları tarafından kısmi başarı
Binyılın başından sonra Berlin, “gıcırdayana kadar tasarruf etmek” zorunda kaldı ve ülke çapında bir kolektif anlaşmanın maliyetlerinden kaçınmak için 2003 yılında işveren derneklerinden çıktı. Hemen hemen tüm üniversiteler izledi. Ülke derhal üniversitelerin artık daha az paraya ihtiyacı olduğunu ve hibeleri kısaltmak istediğini söyledi. Üniversiteler kırık sözleşmeye karşı dava sözü verdiler.
Politikacılar başlangıçta kızgın tepki gösterdiler, ancak yasal bir anlaşmazlığı riske atmadılar. Son olarak, değişim sözleşmeleri sonuçlandı, her iki taraf da üniversite sözleşmelerinin modelini tehlikeye atmak istemedi; Üniversitelerin yasal konumu güçlendirildi. Bu arada, ülke çapında kolektif anlaşmalar Berlin'de ve üniversitelerde tekrar geçerlidir.
2009 yılına kadar üniversite sözleşmeleri için ülke gerçekleştirilemeyen indirimler çağrısında bulundu. Çok yönlü bir iş kilidi durumunda bile HU'da bir bütçe açığı kaçınılmaz olurdu. Siyaset maceracı fikirleri devreye sokdu. İdarelerde gerçekte maliyetlerden daha fazla fon silinmeli ve kolektif ajanslar için ek arz (VBL) de sona erdirilmeli ve PDS ile ilgili, şüpheli bir sağlayıcı ve öğrenci asistanları için devlet kolektif anlaşması ile yeni bir fon sona erdirilmelidir. sonlandırılır. Şiddet içeren kamu protestoları kısmi başarılara yol açtı, ancak üniversite haneleri 75 milyon avro kısaltıldı ve bu da sözleşmenin sonuçlandırılması konusunda iç bir anlaşmazlık ile ilişkili.
Şubat 2024'te, üniversitelerin ek maliyetlerini (özellikle tarife ve maaş artışları ve enflasyon yoluyla) telafi etmek ve temel yapılarını güvence altına almak için 2025-2028 için sözleşmeler imzalanmıştır. Aralık 2024'ten itibaren Temsilciler Meclisi'nin 2025 devlet bütçesi konusundaki kararı ile israftır.
1996'dan beri ülke ve üniversiteler arasında koordinasyon veya en azından açıklama girişimleri olsa da, bu artık mümkün değildi. Bilim İdaresi, üniversite hane halklarında “kapanış” olarak gizlenen kesintiler var. Adı hile kutusundaki bir saptır, genellikle kapatmalar iptal edilebilir. Bu sadece yılın ikinci yarısındaki üniversiteler arasında yeniden dağıtım ile mümkün olacaktır. Bu tür kısıtlamalar 1990'ların başında zor zamanlarda bile mevcut değildi.
Kaotikleşme yoluyla üniversite kontrolü
Bilim senatörü ayrıca ülkenin çifte bütçe 2026/27 için temel taşlarının “yeniden müzakere” olacağını belirtti. Bu muhtemelen kaotikleşme yoluyla üniversite kontrolüne benziyor ve daha fazla kesiliyor. Üniversiteler bir yıl içinde üçlü planlamalıdır: yılın ilk yarısı için, yılın ikinci yarısı ve çift hane zamanı için. 2028 sözleşme yılı masanın altına düşmüş gibi görünüyor.
Berlin Özgür Üniversitesi'nde bir konferansta öğrencilerBritta Pedersen/DPA
Sözleşmenin ihlalinin yasal ve siyasi değerlendirmesine ek olarak, üniversitelerin açıklardan kaçınabileceği ve hangi sonuçlardan kaçınabileceği sorusu ortaya çıkmaktadır. Kamuoyunda, ülke tüm üniversiteler için hibenin yüzde sekizini azaltacağını açıklıyor. Bu Excel tablosuna sahip politika. Azaltmanın üniversite sözleşmelerinin artan hibeleri ile ilişkili olduğu kabul edilebilse bile, ülkeye önemli bir ışık veren iki nokta vardır: kesintilerin referans değişkeni ve pratik uygulamaları.
Ne yazık ki teknik olarak alıyor. Üniversite haneleri, 2025'te yaklaşık 149 milyon avro katkıda bulunan eyalet ve federal hükümetten yemek yemek. Bununla birlikte, ülke, sadece devlet sübvansiyonunda değil, aynı zamanda Berlin'i yaklaşık 12 milyon avro getiren federal fonlarda sistematik olarak doğru olacak yüzde sekiz azaltma yapmıyor. Kültür alanında olduğu gibi, pratik uygulama bir kararla ilgili bir konu gibi görünmemektedir. Muhafazakar bir bakış açısından, bütçe fonlarının yüzde 70'i, örneğin kiralar, enerji maliyetleri, personelin uzun vadeli sözleşmeleri ve emeklilik hizmetleri gibi hemen hareket ettirme işlemlerine karşı bağışıktır. Yüzde sekizini “kısa” araçlara koyarsanız, aslında yüzde 27'dir. Kuşkusuz, tarife ve maaş artışlarının telafi edilmediği varsayılarak. Maaş Şubat ayında yüzde 5,5 artacak. Sendikalar mevcut tarife turunda yüzde sekiz talep ediyor.
Ülke tazminat için sessiz. Toplu pazarlıkta nasıl davrandığını ve kendi personel maliyetlerinizi nasıl planladığını bilmek ilginç olurdu.
CDU parlamenter grubu lideri Dirk Stettner (soldan sağa), hükümet belediye başkanı Kai Wegner, SPD parlamenter grup lideri Raed Saleh ve Ekonomik İşler, Enerji ve İşletme Senatörü Franziska Giffey, Hanehalkı 2025 basın toplantısındaMetodi Popow/Imageo
Atlantik'in ötesinde yapılan siyaset gibi
Ülke en azından merkezi kontrol cihazına zarar verdi. Oyuncular imparatorun çıplak olduğu ifadesinden çekiniyor gibi görünüyor. Berlin'in üniversite politika hedefleri belirsizdir, ancak ülke her şeyin daha önce olduğu gibi devam edeceğini iddia ediyor. Buna ek olarak, ülkenin prosedürü, Atlantik'in ötesinde yapılan siyasete benziyor, “yeniden müzakere” için bir ön koşul olarak bir güç pozisyonundan sözleşmenin ihlali.
Kısa süre boyunca olduğu gibi, üniversitelere gerektiği gibi müdahale edilebilecek alt yetkililer olarak muamele görürler. “Hiçbir şey yapamayız” sloganına göre, iç çatışmalar patlar veya kesintiler uygulanamaz veya kesintiler uygulanamaz. Üniversite yönetimi, enstrümanı almak için önünüzdeki sefaletin önünde bir pasififik olmak istiyor gibi görünüyor. Temsilciler Meclisi'nde 2025 yılında hane gününün kesintilerine karşı gösteri yapmak rahatsız ediciydi, bu yüzden tüm ticaret fuarları söylendi. İç görüş oluşumunu bilmeden bile, sözleşmenin ihlaline karşı bariz dava öngörülebilir görünmüyor. Soru, gerçeğin saatinin ne zaman attığıdır.
Üniversiteler giderek daha fazla savunmaya başlıyorlar, gittikçe daha az, bir sonraki ve bir sonrakini neden yutmadıklarını açıklayabilirler. Geçtiğimiz yılın deneyimlerine göre, bir sonraki finans kararlarından önce resmi duruşmalar veya içerikle ilgili oylara göre, ülkenin düzenli bir eylemine güvenmek için çok fazla konuşmuyor. Önceki tüm sözleşme müzakerelerinde, sadece çatışmaya istekli ve halk yardımcı oldu.
Üniversiteler, yıllar önce Hu Dekanının fakültesi için verdiği soruyla hızlı bir şekilde karşılaşabilir: Elimizi veya ayağımızı iptal edip etmediğimize karar vermek bizim işimiz mi? Ancak o zaman, üniversite yönetiminin finansal boyutu ve kaba içerik hattı açıktı. Koalisyon gruplarının içeriklerini masaya koyduğunda görülüyor. Finansal acil durum bir üniversite politikası değildir. Ülkeye ne kadar çok zaman alırsa, kesintiler uygulamak o kadar zordur. Yukarıda belirtilen orta bağlama göz önüne alındığında, esas olarak geçici bilimsel personel ve öğrenci asistanları ile tanışacaksınız. Dolayısıyla, üniversite sözleşmelerinde korunması gereken en zayıf şey.
Sanat Üniversitesi Turuna ZiyaretçilerMaurizio gambarini/imago
Kabul sayısının belirlenmesiyle ilgili sorun
Üniversitelerin şu anda kısaltılabilecek konular için kayıt rakamlarını nasıl belirlemeleri gerekiyor. Ülke, 2005 yılında 2009 yılına kadar üniversite sözleşmelerini kabul etti ve bu da bir yıl önce çalışma yeri sayısının 85.000'in altına düşeceğine itiraz etti. Berlin'den eğitim almak isteyenler için bir öncelik kabul edildi, buna yasal olarak izin verilmedi.
Ülkenin şu anda bozulma planlaması olmadığını hayal etmek zor görünüyor. Bu, özellikle Nisan ayında çalışmalarına başlamak veya yaklaşmak isteyenler için dürüst olurdu. Çalışmalarınızın başında uygulanan çalışma ve sınav düzenlemeleri koşulları üzerine alıcı üniversitede bitirme hakkına sahipsiniz.
1990'ların başında kursların silinmesi ve birleşmesi, bunun dahil olanların iyi iradesiyle bile ne kadar karmaşık ve pahalı olduğunu gösterdi. Ve eğer ülke kendi planlamasını hızla açmazsa, dürüstçe (en azından) çalışma ile ilgilenenleri uyarmalıdır.
Andreas Kreßler, Berlin'deki Humboldt Üniversitesi'nde başkanlık ofisi başkanı ve daha sonra 1997'den 2022'ye kadar değerlendirilen üniversite sözleşmelerinin tüm derecelerinde insan kaynakları başkanı olarak yer aldı.
Bu, açık kaynak girişimimizin bir parçası olarak gönderilen bir katkıdır. İle Açık kaynak Berlin Verlag, ilgilenen herkese içerik alaka düzeyi ve profesyonel kalite standartlarına sahip metinler sunma fırsatı verirse. Seçilen makaleler yayınlanır ve ödüllendirilir.
Bu makale Creative Commons lisansına tabidir (CC BY-NC-NOD 4.0). Yazar ve Berliner Zeitung adını vererek ve herhangi bir işlem hariç olmak üzere, genel halk tarafından ticari olmayan amaçlar için serbestçe kullanılabilir.